Obraz opisany:
– Dwurnik. Spis cykli malarskich, oprac. Pola Dwurnik, Galeria Zachęta, Warszawa 2001, s. nlb. (cykl XX, kat. 77).
Obraz należy do cyklu Błękitne, który uznany został przez krytyków za znaczący przełom w twórczości Dwurnika. Artysta, który znany był przede wszystkim jako kronikarz polskiej codzienności, tutaj wkracza w rejony bliskie abstrakcji poprzez oczyszczenie obrazów z treści „literackich“, a skoncentrowanie się na wybranym fragmencie natury. Błękitne mają kompozycję otwartą, przestrzeń wewnętrzna obrazu wypełniona jest po brzegi żywiołem wody, przedstawionej w różnych odcieniach dominujących błękitów oraz zieleni i żółci. Obrazy ukazują fale morskie w dużym zbliżeniu i zmiennej dynamice. Zgrubienia faktury przybierają różne odcienie koloru, brak jest w tych obrazach horyzontu i perspektywy.
olej, płótno
147 x 113,5 cm
sygn. na odwr. śr.g.: 1851 [w ramce] | 77 [w kółku], p.g.: 1992 | E. DWURNIK | XX [w ramce] – 1851 [ w ramce]
Obraz opisany:
– Dwurnik. Spis cykli malarskich, oprac. Pola Dwurnik, Galeria Zachęta, Warszawa 2001, s. nlb. (cykl XX, kat. 77).
Obraz należy do cyklu Błękitne, który uznany został przez krytyków za znaczący przełom w twórczości Dwurnika. Artysta, który znany był przede wszystkim jako kronikarz polskiej codzienności, tutaj wkracza w rejony bliskie abstrakcji poprzez oczyszczenie obrazów z treści „literackich“, a skoncentrowanie się na wybranym fragmencie natury. Błękitne mają kompozycję otwartą, przestrzeń wewnętrzna obrazu wypełniona jest po brzegi żywiołem wody, przedstawionej w różnych odcieniach dominujących błękitów oraz zieleni i żółci. Obrazy ukazują fale morskie w dużym zbliżeniu i zmiennej dynamice. Zgrubienia faktury przybierają różne odcienie koloru, brak jest w tych obrazach horyzontu i perspektywy.