W serii rysunków Black Drawing wykonywanych ołówkiem, piórkiem, flamastrem lub długopisem artysta wypracował metodę polegającą na mechanicznej powtarzalności zapisu. Rezygnując z wszelkiego rodzaju odniesień do rzeczywistości, koncentrował się na prostej mechanice gestu artystycznego, wypełniania półautomatycznym "pismem" kolejnych arkuszy papieru. Rysunki z tej serii realizowane od 1982 i kontynuowane z przerwami do śmierci artysty postrzegane są jako rodzaj dziennika, pozornie bezosobowej rejestracji stanów emocjonalnych.

Prace z serii Black Drawing reprodukowane m.in. w: Trzy sny. Witosław Czerwonka, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk 2013.