Praca opisana i reprodukowana:
– Strona internetowa DmochowskiGallery.net (Galeria. Sala 9. Heliotypie. Lata 60-te, nr DG-1707.
W zamieszczonym na tej stronie „Przewodniku po muzeum“ czytamy: Równolegle z rysunkami i monotypiami Beksiński tworzył heliotypie. Była to technika, którą sam wymyślił. Polegała na pokrywaniu szyby czarną farbą, po czym na rysowaniu po niej ostrym narzędziem. Następnie Beksiński kładł tak stworzoną pracę na papierze światłoczułym i wystawiał wszystko na słońce. Tworzył w ten sposób po cztery odbitki każdej heliotypii, które potem stemplował na odwrocie i numerował [wg autorskiego stempla nakład odbitek wynosił 8 szt. – przyp. red.]. Następnie niszczył szybę z pierwowzorem.
Opłaty dodatkowe:
- do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).
heliotypia, papier,
wymiary: 29 x 23 cm (kompozycja), 39,5 x 29,5 cm (papier)
na odwr. stempel autorski z rubrykami wypełnionymi odręcznie dłg. i sygnaturą artysty: HELIOTYPIA | DATA 1969 | TYTUŁ XXX | NAKŁAD 8 SZT. | ODBITKA NR 3 | PO WYKONANIU ODBITEK | MATRYCĘ ZNISZCZYŁEM | BEKSIŃSKI
Praca opisana i reprodukowana:
– Strona internetowa DmochowskiGallery.net (Galeria. Sala 9. Heliotypie. Lata 60-te, nr DG-1707.
W zamieszczonym na tej stronie „Przewodniku po muzeum“ czytamy: Równolegle z rysunkami i monotypiami Beksiński tworzył heliotypie. Była to technika, którą sam wymyślił. Polegała na pokrywaniu szyby czarną farbą, po czym na rysowaniu po niej ostrym narzędziem. Następnie Beksiński kładł tak stworzoną pracę na papierze światłoczułym i wystawiał wszystko na słońce. Tworzył w ten sposób po cztery odbitki każdej heliotypii, które potem stemplował na odwrocie i numerował [wg autorskiego stempla nakład odbitek wynosił 8 szt. – przyp. red.]. Następnie niszczył szybę z pierwowzorem.
Opłaty dodatkowe:
- do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).