Czeski grafik i malarz czynny we Francji. W 1877 podjął nieudaną próbę dostania się na studia w praskiej ASP. Wyjechał następnie do Wiednia, gdzie zarobkował projektując dekoracje teatralne; tu zafascynowała go sztuka H. Makarta. Dzięki protekcji hr. Khuen-Belassi rozpoczął w 1885 studia w monachijskiej akademii; naukę kontynuował od 1888 w paryskiej Académie Julian pod kierunkiem J. Lefebvre`a i J.P. Laurensa. W 1889 uczęszczał krótko do Académie Colarossi. W celach zarobkowych współpracował jako ilustrator z poczytnymi czasopismami "La vie populaire" i "Le Petit Français illustré". Swe prace eksponował na Salon des Artistes Français. W 1894 podjął pracę pedagogiczną w Académie Colarossi. W tymże roku zaprojektował dla paryskiego Théâtre de la Renaissance afisz przedstawiający zmonumentalizowaną sylwetkę Sarah Bernhardt, grającą główną rolę w reklamowanej sztuce scenicznej. Praca ta otworzyła niebywałą karierę Muchy jako twórcy afiszy, który w ramach stylistyki Art Nouveau wykreował własną, oryginalną manierę. Inspiracji formalnych dla swych projektów poszukiwał we wzorach bizantyjskich mozaik, sztuce Makarta, Grasseta i prerafaelitów. Zachwycona designem Muchy Bernhardt podpisała z artystą sześcioletni kontrakt; prócz afiszy i scenografii Mucha zaczął wówczas projektować kostiumy i biżuterię, a także plakaty komercyjne, znaczki pocztowe, winiety i kalendarze. Należał do współzałożycieli Société Internationale de l`Art Populaire; wraz z Whistlerem otworzył w 1898 Académie Carmen. 58 spośród zaprojektowanych przez Muchę plakatów wydała paryska firma F. Champenois. Prezentowany afisz, pochodzący również z firmy Champenois, jest znakomitym przykładem dekoracyjnej stylistyki Muchy opartej na mistrzowskim zrównoważeniu elementów ornamentyki z wizerunkiem postaci ludzkiej ujętej w teatralnej pozie i opisanej płynnym konturem; splot giętkich linii obiegających roślinne motywy i abstrakcyjne desenie, pozłacana płaszczyzna kaskady włosów i finezyjne liternictwo wypełniają szczelnie kompozycyjne pole tworząc efekt "horror vacui".
XXme Exposition du Salon des Cent (mars avril 1896) / Hall de la Plume imp. F. Champenois
afisz, papier,
56 x 38,2 (w świetle passe-partout)
sygn. l. d. w polu kompozycji: Mucha
Czeski grafik i malarz czynny we Francji. W 1877 podjął nieudaną próbę dostania się na studia w praskiej ASP. Wyjechał następnie do Wiednia, gdzie zarobkował projektując dekoracje teatralne; tu zafascynowała go sztuka H. Makarta. Dzięki protekcji hr. Khuen-Belassi rozpoczął w 1885 studia w monachijskiej akademii; naukę kontynuował od 1888 w paryskiej Académie Julian pod kierunkiem J. Lefebvre`a i J.P. Laurensa. W 1889 uczęszczał krótko do Académie Colarossi. W celach zarobkowych współpracował jako ilustrator z poczytnymi czasopismami "La vie populaire" i "Le Petit Français illustré". Swe prace eksponował na Salon des Artistes Français. W 1894 podjął pracę pedagogiczną w Académie Colarossi. W tymże roku zaprojektował dla paryskiego Théâtre de la Renaissance afisz przedstawiający zmonumentalizowaną sylwetkę Sarah Bernhardt, grającą główną rolę w reklamowanej sztuce scenicznej. Praca ta otworzyła niebywałą karierę Muchy jako twórcy afiszy, który w ramach stylistyki Art Nouveau wykreował własną, oryginalną manierę. Inspiracji formalnych dla swych projektów poszukiwał we wzorach bizantyjskich mozaik, sztuce Makarta, Grasseta i prerafaelitów. Zachwycona designem Muchy Bernhardt podpisała z artystą sześcioletni kontrakt; prócz afiszy i scenografii Mucha zaczął wówczas projektować kostiumy i biżuterię, a także plakaty komercyjne, znaczki pocztowe, winiety i kalendarze. Należał do współzałożycieli Société Internationale de l`Art Populaire; wraz z Whistlerem otworzył w 1898 Académie Carmen. 58 spośród zaprojektowanych przez Muchę plakatów wydała paryska firma F. Champenois. Prezentowany afisz, pochodzący również z firmy Champenois, jest znakomitym przykładem dekoracyjnej stylistyki Muchy opartej na mistrzowskim zrównoważeniu elementów ornamentyki z wizerunkiem postaci ludzkiej ujętej w teatralnej pozie i opisanej płynnym konturem; splot giętkich linii obiegających roślinne motywy i abstrakcyjne desenie, pozłacana płaszczyzna kaskady włosów i finezyjne liternictwo wypełniają szczelnie kompozycyjne pole tworząc efekt "horror vacui".