Praca jest częścią serii kolaży Wzory, które odnoszą się do abstrakcyjnych schematów graficznych właściwych strukturom materii, przedmiotom w otoczeniu. Przeplatające się linie nawiązują subtelnie do linii splotów w tkaninach używanych przez artystkę w instalacjach. Wzory tworzą płaszczyznę wyznaczającą relacje przestrzenne i kolorową siatkę nałożoną na delikatne rysunki tuszem. Jednocześnie wszystkie części pracy wynikają z obserwacji codzienności. Symetryczne paski niebieskiego papieru mogą nawiązywać do linii w zeszycie, rytmu żaluzji, wzoru na koszulce.
Alicja BIELAWSKA (ur. 1980 w Warszawie) – artystka zajmująca się rzeźbą, instalacją, rysunkiem i poezją; absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie; stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012) i Mondriaan Fonds (2013/14); nominowana do nagrody „Paszport Polityki” (2016) oraz do Nagrody Fundacji Deutsche Bank „Spojrzenia” (2015). Wybrane wystawy: „Nie ma stałych punktów w przestrzeni” (Galeria Starter, Warszawa, 2016), „Jeśli nie tutaj, gdzie?” (Galeria Labirynt, Lublin, 2017), „Wycinanki” (z Haliną Bielawską, Wolskie Centrum Kultury, Warszawa, 2019).
Praca jest częścią serii kolaży Wzory, które odnoszą się do abstrakcyjnych schematów graficznych właściwych strukturom materii, przedmiotom w otoczeniu. Przeplatające się linie nawiązują subtelnie do linii splotów w tkaninach używanych przez artystkę w instalacjach. Wzory tworzą płaszczyznę wyznaczającą relacje przestrzenne i kolorową siatkę nałożoną na delikatne rysunki tuszem. Jednocześnie wszystkie części pracy wynikają z obserwacji codzienności. Symetryczne paski niebieskiego papieru mogą nawiązywać do linii w zeszycie, rytmu żaluzji, wzoru na koszulce.
Alicja BIELAWSKA (ur. 1980 w Warszawie) – artystka zajmująca się rzeźbą, instalacją, rysunkiem i poezją; absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie; stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012) i Mondriaan Fonds (2013/14); nominowana do nagrody „Paszport Polityki” (2016) oraz do Nagrody Fundacji Deutsche Bank „Spojrzenia” (2015). Wybrane wystawy: „Nie ma stałych punktów w przestrzeni” (Galeria Starter, Warszawa, 2016), „Jeśli nie tutaj, gdzie?” (Galeria Labirynt, Lublin, 2017), „Wycinanki” (z Haliną Bielawską, Wolskie Centrum Kultury, Warszawa, 2019).