Wystawiana:
Józef Gabowicz, Salon Seweryna Jasieńskiego, Warszawa, 1923
Bibliografia:
W. Wankie, Ze sztuki..., s. 11
L.Dreikurs, W pracowni jubilata, nasz Przegląd, 1937, nr. 277, s. 9
Renata Piątkowska, "Szczęśliwy artysta Gabowicz...", w: Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku, Studia pod redakcją Jerzego Malinowskiego, DiG, Warszawa, 2007, s.40, 41, il. 13, 14
Rzeźba wydostającej się spod skały nagiej kobiety ma czytelne inspiracje Rodinem. Przez współczesnych była różnie interpretowana. Wankie widział w niej oswobodzoną Polskę. Dreikurs żydowską kobietę wyzwalającą się jak cały naród z niewoli. Pozbawiona patosu jest raczej symbolem cierpienia i walki o wolność niż zwycięstwa.
Brąz, wys. 40,5; podstawa 30 x 23 cm
Sygnowany na podstawie: J. Gabowicz; ODLEW BR.ŁOPIEŃSCY - znak stosowany przy rzeźbach wykonanych dla autora
Wystawiana:
Józef Gabowicz, Salon Seweryna Jasieńskiego, Warszawa, 1923
Bibliografia:
W. Wankie, Ze sztuki..., s. 11
L.Dreikurs, W pracowni jubilata, nasz Przegląd, 1937, nr. 277, s. 9
Renata Piątkowska, "Szczęśliwy artysta Gabowicz...", w: Rzeźba polska przełomu XIX i XX wieku, Studia pod redakcją Jerzego Malinowskiego, DiG, Warszawa, 2007, s.40, 41, il. 13, 14
Rzeźba wydostającej się spod skały nagiej kobiety ma czytelne inspiracje Rodinem. Przez współczesnych była różnie interpretowana. Wankie widział w niej oswobodzoną Polskę. Dreikurs żydowską kobietę wyzwalającą się jak cały naród z niewoli. Pozbawiona patosu jest raczej symbolem cierpienia i walki o wolność niż zwycięstwa.