Romuald Kutera jest jednym z najważniejszych polskich artystów konceptualnych. Od lat 70. eksperymentował z medium fotograficznym, filmem, techniką wideo, realizował działania performance, z wieloma interesującymi artystami współtworzył Galerię Sztuki Najnowszej we Wrocławiu. Przekazana przez artystę na aukcję praca pochodzi z realizowanego od 2009 roku cyklu dzieł fotograficznych odnoszących się do wymyślonej przez niego bogini o imieniu Odryka. Jak twierdzi Kutera była ona niesforną córką Ateny i Hefajstosa, zmienioną przez Matkę w grot strzały, który został wystrzelony na północ Europy. Odryka miała wrócić do boskiego stanu, kiedy ktoś zmyje ze strzały krew. Legenda została wymyślona przez artystę, który spacerując brzegiem rzeki Kwisy znalazł zardzewiały, bardzo stary grot. "Gdy go myłem, woda połyskiwała srebrzyście. Obłok tej srebrzystości uniósł się i opadł na brzegu. Nagle przybrał kształt kobiety spowitej błękitna tkaniną". Nadane bogini przez artystę imię Odryka oznaczą tą, która odrodziła się w dorzeczu rzeki Odry ze strzały - symbolu słońca, miłości, uniesienia, przenikania i poznania.
Technika: odbitka fotograficzna, C-type print na papierze
Data powstania: 2010
Wymiary: 70 x 100 cm
Sygnatura: ROMUALD KUTERA / from the cycle "Odryka": / THE REST OF ODRYKA III - 2011, photography c-print No. 01.
Edycja: 1/3
Romuald Kutera jest jednym z najważniejszych polskich artystów konceptualnych. Od lat 70. eksperymentował z medium fotograficznym, filmem, techniką wideo, realizował działania performance, z wieloma interesującymi artystami współtworzył Galerię Sztuki Najnowszej we Wrocławiu. Przekazana przez artystę na aukcję praca pochodzi z realizowanego od 2009 roku cyklu dzieł fotograficznych odnoszących się do wymyślonej przez niego bogini o imieniu Odryka. Jak twierdzi Kutera była ona niesforną córką Ateny i Hefajstosa, zmienioną przez Matkę w grot strzały, który został wystrzelony na północ Europy. Odryka miała wrócić do boskiego stanu, kiedy ktoś zmyje ze strzały krew. Legenda została wymyślona przez artystę, który spacerując brzegiem rzeki Kwisy znalazł zardzewiały, bardzo stary grot. "Gdy go myłem, woda połyskiwała srebrzyście. Obłok tej srebrzystości uniósł się i opadł na brzegu. Nagle przybrał kształt kobiety spowitej błękitna tkaniną". Nadane bogini przez artystę imię Odryka oznaczą tą, która odrodziła się w dorzeczu rzeki Odry ze strzały - symbolu słońca, miłości, uniesienia, przenikania i poznania.