Jadwiga Tetmajer-Naimska była najstarszą córką malarza Włodzimierza i Anny Tetmajerów, pierwowzorem postaci Isi w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego. Początkowo malarstwa uczyła się u swojego ojca, następnie od około 1903 roku lekcji rysunku udzielał jej Józef Siedlecki. W latach późniejszych kształciła się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej. W 1919 roku wraz z ojcem udała się do Paryża. Malowała głównie pogodne pejzaże, sceny rodzajowe, motyw z życia podkrakowskich wsi. Prace artstki kolorem i nastrojem przypominają malarstwo jej ojca. Swoje prace wystawiała bardzo rzadko, między innymi w roku 1911 w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, a w 1930 roku, uczestniczyła w I Wystawie Artystek Polskich w Muzeum Miejskim w Bydgoszczy.
olej, tektura; 24,5 x 35 cm;
sygnowany po prawej stronie u dołu: J. Tetmajerówna
Jadwiga Tetmajer-Naimska była najstarszą córką malarza Włodzimierza i Anny Tetmajerów, pierwowzorem postaci Isi w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego. Początkowo malarstwa uczyła się u swojego ojca, następnie od około 1903 roku lekcji rysunku udzielał jej Józef Siedlecki. W latach późniejszych kształciła się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych dla Kobiet Marii Niedzielskiej. W 1919 roku wraz z ojcem udała się do Paryża. Malowała głównie pogodne pejzaże, sceny rodzajowe, motyw z życia podkrakowskich wsi. Prace artstki kolorem i nastrojem przypominają malarstwo jej ojca. Swoje prace wystawiała bardzo rzadko, między innymi w roku 1911 w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, a w 1930 roku, uczestniczyła w I Wystawie Artystek Polskich w Muzeum Miejskim w Bydgoszczy.