W 1854 r. ukończył warszawską SSP. Siedem lat później osiadł na stałe w Paryżu, gdzie zdobył popularność i uznanie jako malarz scen historycznych i rodzajowych. Był również cenionym portrecistą. W swoim dorobku ma także przedstawienia subtelnie roznegliżowanych pięknych kobiet oraz scen we wnętrzach dworskich.
Doskonałe opanowanie techniki malarskiej sprawiało, że z upodobaniem odtwarzał każdy szczegół otoczenia, w których znaleźli się jego modele, różnicował powierzchnie drogocennych przedmiotów i tkanin, umiejętnie rozkładał światła i cienie.