Edukację plastyczną zaczęła w Charkowie, potem w Szkole Rysunku w Warszawie u Wojciecha Gersona. W Paryżu studia artystyczne kontynuowała w Académie Julian. Tematyką jej twórczości były głównie martwe natury oraz pejzaże i widoki miejskie, a ulubionymi technikami graficznymi akwatinta i akwaforta. "W latach 1920. i 1930. pejzażowe kompozycje Stankiewiczówny zyskały walor dekoracyjności wywodzący się z japonizującej estetyki; giętki kontur dopełniał asymetrycznie zakomponowane płaszczyzny o bogatej gradacji tonów szarości wydobytych akwatintą: Wróble, Łabędzie" (Irena Kossowska).