Praca Edwarda Dwurnika „Wprawni fachowcy” powstała jako część cyklu „W cieniu budowli”, w którym artysta w sposób krytyczny wypowiadał się na temat zachowań społecznych i polityki okresu PRL-u. Dzieło charakteryzuje się niezwykle mocnym wyrazem, zarówno formalnie, jak i treściowo. We „Wprawnych fachowcach” artysta wykorzystał symbole religijne, polityczne i propagandowe, łącząc je w całość dla uzyskania nowego, silnego wyrazu. Na pierwszym planie widoczna jest para czerwonoskórych komunistów znęcających się nad sportowcem – ikoną zdyscyplinowania i tężyzny fizycznej (problematykę sportu Dwurnik poruszy głębiej rok później, rozpoczynając w 1972 roku cykl „Sportowcy”). Nieco dalej umundurowani żołnierze z oficerskimi epoletami przybijają do krzyża otoczonego „narzędziami męki” mężczyznę – robotnika rodem z socrealistycznych obrazów. Obok, w stroju robotniczym, stoi współczesny Longinus z „włócznią”, a na lewo od niego rozciąga się tłum gapiów. Praca wyróżnia się więc głęboką i niełatwą do odczytania treścią.

57
Edward DWURNIK (1943 Radzymin - 2018 Warszawa)

Wprawni fachowcy z cyklu w cieniu budowli, 1971

linoryt, flamaster, długopis, papier
50 x 35 cm
sygn. p.d.: „E.Dwurnik 1971”

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Praca Edwarda Dwurnika „Wprawni fachowcy” powstała jako część cyklu „W cieniu budowli”, w którym artysta w sposób krytyczny wypowiadał się na temat zachowań społecznych i polityki okresu PRL-u. Dzieło charakteryzuje się niezwykle mocnym wyrazem, zarówno formalnie, jak i treściowo. We „Wprawnych fachowcach” artysta wykorzystał symbole religijne, polityczne i propagandowe, łącząc je w całość dla uzyskania nowego, silnego wyrazu. Na pierwszym planie widoczna jest para czerwonoskórych komunistów znęcających się nad sportowcem – ikoną zdyscyplinowania i tężyzny fizycznej (problematykę sportu Dwurnik poruszy głębiej rok później, rozpoczynając w 1972 roku cykl „Sportowcy”). Nieco dalej umundurowani żołnierze z oficerskimi epoletami przybijają do krzyża otoczonego „narzędziami męki” mężczyznę – robotnika rodem z socrealistycznych obrazów. Obok, w stroju robotniczym, stoi współczesny Longinus z „włócznią”, a na lewo od niego rozciąga się tłum gapiów. Praca wyróżnia się więc głęboką i niełatwą do odczytania treścią.