W latach 1907-1912 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem F. Ruszczyca, J. Pankiewicza i W. Weissa. Naukę uzupełniał w Academie Chaumier w Paryżu. Tworzył, pod wpływem sztuki Cezann`a, zwarte kompozycje zbudowane z silnie zgeometryzowanych, uproszczonych form. Duży wpływ na kształtowanie się jego postawy artystycznej miało malarstwo J. Fałata. Po zakończeniu wojny osiadł na stałe w Poznaniu, gdzie objął posadę wykładowcy w Szkole Sztuk Zdobniczych. Należał do ugrupowania "Świt". Malował kompozycje o dekoracyjnej stylistyce, opartej na geometryzacji form i akcentowaniu tektoniki brył, bądź na dynamice przecinających się diagonalnych osi. W latach 30. był członkiem grup artystycznych o kolorystycznej orientacji: Jednoróg, Plastyka, Awangarda, Nowa Generacja. Uczestniczył w wystawach TAP "Sztuka" w Krakowie, oraz licznych wystawach okręgowych ZPAP. Swoje prace prezentował w Berlinie, Hadze, Sztokholmie, Kopenhadze i Amsterdamie. Był kierownikiem katedry malarstwa i rysunku na Wydziale Architektury Politechniki w Poznaniu. Jego dzieła znajdują się w Muzeum Narodowym w Poznaniu, okręgowym w Bydgoszczy