(Portretowany ujęty w popiersiu, w mundurze, z odznaczeniami, m.in. odznaką Legionu Wschodniego na piersi. W prawym dolnym narożniku wycisk: "Atelier: H. Zuber" (atelier, dawniej Wasservogel c. i k. fotograf dworski. Bielsko Sl. Austr., ul. Cesarza Franciszka Józefa 6, założony w 1888). Stan bardzo dobry
W.Przeździecki (1883-1964) - generał brygady Wojska Polskiego. Od 1918 przebywał w Warszawie, gdzie pełnił różne funkcje w Wojsku Polskim. W czasie I wojny św. dowodził kompanią, a później batalionem. Od X 1917 do V 1918 szef sztabu w I Korpusie Polskim, od II do III 1919 dowódca 5 Pułku Strzelców Wielkopolskich. W czasie wojny 1920 roku dowódca 12 Dywizji Piechoty. W l. 1921-1922 słuchacz I Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojskowej w Warszawie. Od 1926 dowódca 21 Dywizji Piechoty Górskiej w Bielsku-Białej. Od 1 I 1927 generał brygady. W 1936 przeszedł w stan spoczynku. Podczas kampanii wrześniowej ochotniczo organizował formacje rezerwowe. W VII 1940 wywieziony do Kozielska, później przewieziony do Moskwy i osadzony na Łubiance. Po tzw. amnestii zwolniony. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych).

333
[WOJSKO Polskie - płk dypl. Wacław Przeździecki - fotografia portretowa]. [1926].

Fotografia form. 13,8x8,9 cm wykonana w atelier Hugona Zuber w Bielsku-Białej

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

(Portretowany ujęty w popiersiu, w mundurze, z odznaczeniami, m.in. odznaką Legionu Wschodniego na piersi. W prawym dolnym narożniku wycisk: "Atelier: H. Zuber" (atelier, dawniej Wasservogel c. i k. fotograf dworski. Bielsko Sl. Austr., ul. Cesarza Franciszka Józefa 6, założony w 1888). Stan bardzo dobry
W.Przeździecki (1883-1964) - generał brygady Wojska Polskiego. Od 1918 przebywał w Warszawie, gdzie pełnił różne funkcje w Wojsku Polskim. W czasie I wojny św. dowodził kompanią, a później batalionem. Od X 1917 do V 1918 szef sztabu w I Korpusie Polskim, od II do III 1919 dowódca 5 Pułku Strzelców Wielkopolskich. W czasie wojny 1920 roku dowódca 12 Dywizji Piechoty. W l. 1921-1922 słuchacz I Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojskowej w Warszawie. Od 1926 dowódca 21 Dywizji Piechoty Górskiej w Bielsku-Białej. Od 1 I 1927 generał brygady. W 1936 przeszedł w stan spoczynku. Podczas kampanii wrześniowej ochotniczo organizował formacje rezerwowe. W VII 1940 wywieziony do Kozielska, później przewieziony do Moskwy i osadzony na Łubiance. Po tzw. amnestii zwolniony. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Niepodległości, trzykrotnie Krzyżem Walecznych).