Malarz, pedagog, scenograf. Naukę rozpoczął u Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1892-95), a następnie studiował w latach 1895-98 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Teodora Axentowicza, Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego. Kontynuował naukę w prywatnej w szkole Stanisława Grocholskiego w Monachium i w Académie Julian oraz Académie Colarossi w Paryżu. Przez rok mieszkał w Rzymie, po czym wrócił do Polski. Ponownie wyjechał do Paryża w 1906 i pozostał tam cztery lata. Po powrocie zamieszkał w Warszawie, gdzie podjął pracę w Szkole Sztuk Pięknych. W czasie I wojny światowej znalazł się w Rosji, a po jej zakończeniu wrócił do Krakowa, gdzie od 1918 objął profesurę w Akademii Sztuk Pięknych. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" biorąc udział w wystawach Towarzystwa. Wystawiał dużo i często, m.in. w TPSP w Krakowie, w salonie Aleksandra Krywulta, TZSP i Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie. W roku 1925 odbył podróż do Brazylii. W 1929 otrzymał złoty medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Malował portrety, krajobrazy, martwe natury i akty.