Seweryn Boraczok studiował w latach 1920-24 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego i Józefa Pankiewicza. Kontynuował naukę w Paryżu, do którego wyjechał w 1924 roku, wraz z grupą absolwentów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie z pracowni Pankiewicza, którzy wraz ze swym mistrzem stworzyli Komitet Paryski. Pobyt we Francji rozpoczęły gruntowne studia muzealne dawnego malarstwa. Kapiści jednak na równi interesowali się sztuką ostatnich kilku dekad oraz całkiem współczesną. Oglądali przede wszystkim płótna impresjonistów i postimpresjonistów. Kultem otoczyli zwłaszcza twórczość Paula Cézanne`a. Boraczok brał czynny udział we wszystkich wystawach Komitetu Paryskiego w Polsce i zagranicą.
W roku 1933 artysta wrócił do Polski i zamieszkał w Glinianach koło Lwowa. W 1933 i 1934 roku uczestniczył w wystawach malarzy ukraińskich we Lwowie. Po wojnie osiadł w Niemczech a potem wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Malował przede wszystkim pejzaże, wnętrza i martwe natury.