Emil Lindeman w latach 1884-1887 studiował w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona, którą ukończył z wynikiem celującym. W 1887 wyjechał do Wiednia, gdzie do jesieni współpracował przy dekoracji głównej sali ratuszowej. W 1888 roku zapisał się do Zgromadzenia Malarzy Pokojowych w Warszawie gdzie kształcił się w zakresie malarstwa freskowego. W latach 1888-1890 kontynuował studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki, który w trakcie wykonywania polichromii Kościoła Mariackiego powierzył zdolnemu uczniowi wykonanie postaci aniołów i cherubinów w partii prezbiterium. Lindeman w trakcie swej nauki był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany. Edukacji dopełnił wyjazd do Paryża w 1897 roku i wykształcenie zdobyte w trzech francuskich szkołach artystycznych: Ecole des Beaux Arts, Academie Julian i w Academie Colarossi. Od 1897 roku podróżuje po Francji, Włoszech i Rosji. W Rzymie uczęszczał jeszcze do Królewskiego Instytutu Sztuk Pięknych. Prawdopodobnie w rok później powrócił do Warszawy gdzie mieszkał i tworzył do 1944 roku. Artysta wystawiał w Warszawie w: TZSP, Salonie Krywulta, Salonie Artystycznym, Salonie Garlińskiego, w krakowskim TPSP, w Wilnie, Lwowie, Katowicach, Lublinie, Częstochowie, Poznaniu, Gdyni jak również za granicą w Berlinie, Darmstad, Londynie i Chicago. Jego obrazy znajdują się w muzeach: Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Niepodległości w Warszawie jak również w zbiorach prywatnych.
Emil Lindeman był artystą utalentowanym i niezwykle wszechstronnym. Zajmował się wieloma dziedzinami sztuki. Obok malarstwa sztalugowego, malarstwem freskowym i restauracją malowideł. Współpracując z czasopismami wykonywał rysunki satyryczne i karykatury oraz ilustracje o tematyce rodzajowej. Projektował okładki książek i plakaty (w tej dziedzinie był wielokrotnie wyróżniany nagrodami). Artysta malował głównie niewielkich rozmiarów pejzaże Wileńszczyzny, Wołynia, Nałęczowa, Krynicy i okolic Warszawy. Prezentowany obraz jest natomiast wspomnieniem z włoskiej podróży. Kameralna, ciepła kompozycja budowana jest ze swobodą i świetnym wyczuciem koloru i światła. Morze oddane za pomocą zróżnicowanych odcieni błękitu, a niebo zasnute białymi chmurami. Leniwa atmosfera nadmorskiego kurortu ujęta jest z perspektywy tarasu, którego otoczone kwitnącymi kwiatami schody prowadzą na niewidoczny brzeg. Antyczne kolumny podtrzymują pnący bluszcz, który rzuca na taras cień oddany bogactwem fioletowych tonów.
Olej, tektura; 27,5 x 34,4 cm
Sygnowany l. d.: E. Lindeman
Emil Lindeman w latach 1884-1887 studiował w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona, którą ukończył z wynikiem celującym. W 1887 wyjechał do Wiednia, gdzie do jesieni współpracował przy dekoracji głównej sali ratuszowej. W 1888 roku zapisał się do Zgromadzenia Malarzy Pokojowych w Warszawie gdzie kształcił się w zakresie malarstwa freskowego. W latach 1888-1890 kontynuował studia w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki, który w trakcie wykonywania polichromii Kościoła Mariackiego powierzył zdolnemu uczniowi wykonanie postaci aniołów i cherubinów w partii prezbiterium. Lindeman w trakcie swej nauki był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany. Edukacji dopełnił wyjazd do Paryża w 1897 roku i wykształcenie zdobyte w trzech francuskich szkołach artystycznych: Ecole des Beaux Arts, Academie Julian i w Academie Colarossi. Od 1897 roku podróżuje po Francji, Włoszech i Rosji. W Rzymie uczęszczał jeszcze do Królewskiego Instytutu Sztuk Pięknych. Prawdopodobnie w rok później powrócił do Warszawy gdzie mieszkał i tworzył do 1944 roku. Artysta wystawiał w Warszawie w: TZSP, Salonie Krywulta, Salonie Artystycznym, Salonie Garlińskiego, w krakowskim TPSP, w Wilnie, Lwowie, Katowicach, Lublinie, Częstochowie, Poznaniu, Gdyni jak również za granicą w Berlinie, Darmstad, Londynie i Chicago. Jego obrazy znajdują się w muzeach: Centralnym Muzeum Morskim w Gdańsku, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Niepodległości w Warszawie jak również w zbiorach prywatnych.
Emil Lindeman był artystą utalentowanym i niezwykle wszechstronnym. Zajmował się wieloma dziedzinami sztuki. Obok malarstwa sztalugowego, malarstwem freskowym i restauracją malowideł. Współpracując z czasopismami wykonywał rysunki satyryczne i karykatury oraz ilustracje o tematyce rodzajowej. Projektował okładki książek i plakaty (w tej dziedzinie był wielokrotnie wyróżniany nagrodami). Artysta malował głównie niewielkich rozmiarów pejzaże Wileńszczyzny, Wołynia, Nałęczowa, Krynicy i okolic Warszawy. Prezentowany obraz jest natomiast wspomnieniem z włoskiej podróży. Kameralna, ciepła kompozycja budowana jest ze swobodą i świetnym wyczuciem koloru i światła. Morze oddane za pomocą zróżnicowanych odcieni błękitu, a niebo zasnute białymi chmurami. Leniwa atmosfera nadmorskiego kurortu ujęta jest z perspektywy tarasu, którego otoczone kwitnącymi kwiatami schody prowadzą na niewidoczny brzeg. Antyczne kolumny podtrzymują pnący bluszcz, który rzuca na taras cień oddany bogactwem fioletowych tonów.