Początki wykształcenia artystycznego zawdzięczał Stachowiczowi, którego obrazy kopiował. W latach 1847-54 i 1856-57 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha Kornelli Stattlera, Aleksandra Płonczyńskiego, Władysława Łuszczkiewicza. Malował przeważnie zabytkowe budowle Krakowa - perspektywiczne widoki wnętrz, które uzupełniał niejednokrotnie sztafażem ludzkim. Obrazy te odznaczały się dobrym rysunkiem perspektywicznym i dokładnym oddaniem szczegółów architektonicznych. Zajmował się kopiowaniem obrazów, które przy okazji "poprawiał", restaurował obrazy i freski. Przyjaźnił się z Jackiem Malczewskim i często mu pozował do różnych kompozycji, służąc za model starca. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1869-94, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz salonie Krywulta (1883, 1893, 1901).
Olej, płótno; 65 x 57 cm
Sygnowany p.d.: S. Bryniarski | 1896. | w Krakowie
Na odwrocie napis: Jenerał Henryk Dąbrowski | w Poznaniu w 1809 r. | mal. w r. 1896. St. Bryniarski | W Krakowie
Początki wykształcenia artystycznego zawdzięczał Stachowiczowi, którego obrazy kopiował. W latach 1847-54 i 1856-57 uczył się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Wojciecha Kornelli Stattlera, Aleksandra Płonczyńskiego, Władysława Łuszczkiewicza. Malował przeważnie zabytkowe budowle Krakowa - perspektywiczne widoki wnętrz, które uzupełniał niejednokrotnie sztafażem ludzkim. Obrazy te odznaczały się dobrym rysunkiem perspektywicznym i dokładnym oddaniem szczegółów architektonicznych. Zajmował się kopiowaniem obrazów, które przy okazji "poprawiał", restaurował obrazy i freski. Przyjaźnił się z Jackiem Malczewskim i często mu pozował do różnych kompozycji, służąc za model starca. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1869-94, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz salonie Krywulta (1883, 1893, 1901).