Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Floriana Cynka, Jana Stanisławskiego, Leona Wyczółkowskiego i Jacka Malczewskiego. W latach 1899-1902 uczył się jeszcze u Jeana Léona Gérôme’a w paryskiej École des Beaux-Arts. W czasie I wojny światowej przebywał w Pradze i w Paryżu; od 1920 stale mieszkał w Krakowie. Dużo wystawiał; należał do wielu stowarzyszeń twórczych - był współzałożycielem "Grupy Pięciu" (1905) i "Grupy Zero" (1908), członkiem Związku Artystów Czeskich "Manes", a od 1911 członkiem Tow. Artystów Polskich "Sztuka". W czasie II wojny światowej poprzez ZSRR i Turcję przedostał się do Jerozolimy, skąd w roku 1946 wrócił do Krakowa. Od roku 1947 stale mieszkał w Szklarskiej Porębie. Malował przede wszystkim fantastyczno-symboliczne kompozycje o motywach ludowych oraz sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego obrazy mimo bliskich analogii i powiązań ze sztuką Malczewskiego odznaczają się zawsze indywidualnym charakterem i stylem.
Olej, tektura; 76,5 x 55,5 cm
Sygnowany p.g.: Mojemu dawnemu Tadkowi / Wlastimil Hofman
Na odwrocie napis: "Wizja" obraz 1925 ofiarowany Tadkowi Guzikowi
Wczesna praca artysty z najlepszego okresu twórczości
* droit de suite
Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Floriana Cynka, Jana Stanisławskiego, Leona Wyczółkowskiego i Jacka Malczewskiego. W latach 1899-1902 uczył się jeszcze u Jeana Léona Gérôme’a w paryskiej École des Beaux-Arts. W czasie I wojny światowej przebywał w Pradze i w Paryżu; od 1920 stale mieszkał w Krakowie. Dużo wystawiał; należał do wielu stowarzyszeń twórczych - był współzałożycielem "Grupy Pięciu" (1905) i "Grupy Zero" (1908), członkiem Związku Artystów Czeskich "Manes", a od 1911 członkiem Tow. Artystów Polskich "Sztuka". W czasie II wojny światowej poprzez ZSRR i Turcję przedostał się do Jerozolimy, skąd w roku 1946 wrócił do Krakowa. Od roku 1947 stale mieszkał w Szklarskiej Porębie. Malował przede wszystkim fantastyczno-symboliczne kompozycje o motywach ludowych oraz sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego obrazy mimo bliskich analogii i powiązań ze sztuką Malczewskiego odznaczają się zawsze indywidualnym charakterem i stylem.