Na cechy autoportretowe Michałowskiego wskazywałyby analogie fizjonomiczne: wyrazista linia brwi, ciemne oczy o przenikliwym spojrzeniu w kierunku widza, duży nos, wyrazista dolna warga, linia zarysu brody i jej szczelina. Autoportret powstał zapewne po powrocie Michałowskiego z Paryża do Polski w 1837 roku i osiedleniu się w podkrakowskim majątku w Krzysztoforzycach. Artysta przedstawił siebie w sukmanie zarządcy wiejskimi dobrami, którym to zajęciom oddawał się nie bez przyjemności.
akwarela, papier
46 x 33 cm;
na odwrocie nalepki depozytowe: Muzeum Wielkopolskiego (nr Ks. Dep. 61), Muzeum Narodowego w Warszawie (nr inw. 183807).
Na cechy autoportretowe Michałowskiego wskazywałyby analogie fizjonomiczne: wyrazista linia brwi, ciemne oczy o przenikliwym spojrzeniu w kierunku widza, duży nos, wyrazista dolna warga, linia zarysu brody i jej szczelina. Autoportret powstał zapewne po powrocie Michałowskiego z Paryża do Polski w 1837 roku i osiedleniu się w podkrakowskim majątku w Krzysztoforzycach. Artysta przedstawił siebie w sukmanie zarządcy wiejskimi dobrami, którym to zajęciom oddawał się nie bez przyjemności.