Malarz i rysownik działający w Berlinie. Krótko studiował w tamtejszej akademii, potem sam się kształcił podróżując po Włoszech, Francji, Anglii i Ameryce Północnej. W roku 1893 ilustrował album Berlińskie rośliny, wydany przez Alberta Langena w Monachium. Debiutował jako rysownik w berlińskich czasopismach: Lustigen Blätter, Simplizissimus i Jugend, gdzie zamieszczał prace, na których dał się poznać jako dobry obserwator życia wyższych sfer. Wkrótce po pierwszych sukcesach otworzył malarskie atelier i zaczął malować pejzaże, martwe natury, a zwłaszcza portrety, na których widoczny jest doskonały warsztat oraz psychologiczna przenikliwość artysty. W latach 1901 oraz 1912 miał dwie wystawy indywidualne u Ed. Schulte, zaś w roku 1918 odbyła się jego duża wystawa w Domu Sztuki w Berlinie. W następnym okresie namalował serię małych szkiców pejzażowych o świeżych kolorach, które stanowią dziś najbardziej cenną część jego twórczości.