Pejzaże to jedne z ważniejszych motywów w malarstwie Romana Kramsztyka. Tworzone były m. in. podczas pobytów we Francji i Hiszpanii. O tej tematyce Renata Piątkowska pisze: "w pejzażach malowanych w drugiej połowie lat dwudziestych Kramsztyk rozjaśnił kolorystykę, obrazy stały się bardziej świetliste, słoneczne. Coraz częściej artysta malował miejskie zaułki, uliczki, zamknięte podwórka, ograniczone murami domów czy ścianą zieleni [...]. Malowane są żywo, z wyczuciem materii, kształtu przedmiotu, rośliny [...]. Z tych na pozór realistycznych, plastycznych i dotykalnych fragmentów [...] artysta tworzy swoje "wyspy szczęśliwe", świat żyjący własnym rytmem, odległy od współczesności". Praca Romana Kramsztyka odzwierciedla ten opis.