Był uczniem T. Axentowicza, St. Kamockiego i I. Pieńkowskiego w krakowskiej ASP (1919-25). W latach 1925 oraz 1927-31 przebywał w Paryżu. Od 1922 dużo wystawiał we Lwowie, Krakowie i Warszawie. W 1945 został profesorem Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W 1950 osiedlił się na stałe w Krakowie, gdzie kontynuował pracę pedagogiczną.