J.Bułhak (1876-1950) wybitny polski fotografik, nestor polskiej fotografii, filozof i teoretyk, założyciel Fotoklubu Wileńskiego w 1927 r., a także współtwórca ZPAF po II wojnie światowej. Pierwszą swoją pracownię założył z namowy Ferdynanda Ruszczyca. Przez pewien czas przebywał w drezdeńskiej pracowni Hugo Erfurta. Jego pierwsze prace wileńskie powstały w latach 1912-1919 i poświęcone były głównie pejzażowi oraz architekturze monumentalnej. Właśnie te tematy stały się wiodące w jego twórczości i to nimi głównie zajmował się do końca życia. Był twórcą fotografiki krajobrazowej. Jego kolekcja ok. 10.000 zdjęć "Polska w krajobrazach fotograficznych" i fototeka zdjęć polskich i zagranicznych spłonęły w Wilnie w 1944 r. Po wojnie, do 1946 r. wykonał ok. 1.000 zdjęć zniszczeń i odbudowy Warszawy i ok. 2.000 zdjęć z Ziem Zach. Wydał wiele albumów, tak, pocztówek z fotografiami, głównie kresowymi, a zwłaszcza dotyczącymi Wileńszczyzny. Był również autorem wielu podręczników estetyki i techniki fotografii, krajoznawstwa oraz inicjatorem badań hist. dotyczących fotografii)