J.Czechowicz (1817-1887) - pierwszy wileński fotograf - pejzażysta, nazwany przez Jana Bułhaka ojcem fotografii wileńskiej. Atelier portretowe artysty należało do najbardziej cenionych w Wilnie. Przyczyniło się do tego m.in. nonszalanckie traktowanie ludzi. W stosunku do klientów był nerwowy i kapryśny, wymagał od nich szczególnych warunków fizycznych. Odmawiał portretowania osób, które mu się nie podobały. Nie uznawał żadnych zmian, retuszy. Mimo tego, miał wystarczający dochód z portretowania. Największą jednak jego zasługą były fotografie plenerowe, których stworzył około dwustu. Wprowadzał nowatorskie ujęcia, zmieniał perspektywę, kompozycję. Czechowicz również jako pierwszy w Wilnie fotografował peryferyjne dzielnice miasta i sceny z życia codziennego mieszkańców. Jego zdjęcia przedstawiające Wilno i okolice były bardzo popularne. Pozostały po nim liczne negatywy, na których zostało utrwalone Wilno jakiego już nie ma. Po śmierci fotografa zakład wraz z wyposażeniem odziedziczyła jego żona Anna. Rok później wyszła za mąż za malarza Wincentego Slendzińskiego. Anna Sleńdzińska nie uzyskała zezwolenia na prowadzenie zakładu i utraciła prawo do używania nazwiska Czechowicza jako znaku firmowego. Nowe odbitki sygnowane były na odwrociu pieczęcią tuszową z jej nazwiskiem. Studio fotograficzne zamknięto ok. 1900)