Karol KOWALSKI-WIERUSZ (1869-1953)
Malarz, blisko spokrewniony z Alfredem Wieruszem Kowalskim. Początkowo uczył się rysunku w pracowniach K. Pillatiego i J. Ryszkiewicza w Warszawie, w Krakowie uzupełniał naukę u Juliusza i Wojciecha Kossaków. Studia kontynuował w Monachium u W. Szymanowskiego i St. Grocholskiego, oraz w Akademii Monachijskiej w pracowni Gabriela Hackla. Korzystał również z opieki stryja Alfreda. Był członkiem monachijskiego Kunstvereinu. Odbył liczne podróże do Niemiec, Austrii, Francji i Włoch. Po powrocie do kraju w 1899 osiadł w rodzinnym majątku Posada. Od 1915 był członkiem TZSP, wiele wystawiał, w Poznaniu z Ksawerym Przyjemskim założył Salon Sztuki, współpracując m.in. z Kossakami, A. Augustynowiczem i Adamem Styką. Artysta pozostawał pod wpływem twórczości swojego stryja Alfreda, zarówno tematycznie jak i stylistycznie. Malował sceny rodzajowe osadzone w realiach polskiej wsi oraz motywy myśliwskie. O jego popularności mogą świadczyć barwne pocztówki z reprodukcjami jego prac, wydane w Krakowie po 1902 r.
olej, tektura, 50,5 x 74,5 cm,
sygn. l.d.: Karol Wierusz-Kowalski
Karol KOWALSKI-WIERUSZ (1869-1953)
Malarz, blisko spokrewniony z Alfredem Wieruszem Kowalskim. Początkowo uczył się rysunku w pracowniach K. Pillatiego i J. Ryszkiewicza w Warszawie, w Krakowie uzupełniał naukę u Juliusza i Wojciecha Kossaków. Studia kontynuował w Monachium u W. Szymanowskiego i St. Grocholskiego, oraz w Akademii Monachijskiej w pracowni Gabriela Hackla. Korzystał również z opieki stryja Alfreda. Był członkiem monachijskiego Kunstvereinu. Odbył liczne podróże do Niemiec, Austrii, Francji i Włoch. Po powrocie do kraju w 1899 osiadł w rodzinnym majątku Posada. Od 1915 był członkiem TZSP, wiele wystawiał, w Poznaniu z Ksawerym Przyjemskim założył Salon Sztuki, współpracując m.in. z Kossakami, A. Augustynowiczem i Adamem Styką. Artysta pozostawał pod wpływem twórczości swojego stryja Alfreda, zarówno tematycznie jak i stylistycznie. Malował sceny rodzajowe osadzone w realiach polskiej wsi oraz motywy myśliwskie. O jego popularności mogą świadczyć barwne pocztówki z reprodukcjami jego prac, wydane w Krakowie po 1902 r.