Malarz, historyk i teoretyk sztuki. Studiował pod kierunkiem Jana Stanisławskiego. W l. 1912-1928 mieszkał i pracował w Paryżu, przyjaźnił sie z Olgą Boznańską (znamy kilka portretów Samlickiego jej pędzla), z Tadeuszem Makowskim. Po powrocie do kraju zamieszkał w Bochni, działał w krakowskim środowisku artystycznym. Zginął pod kołami rosyjskiego samochodyu wojskowego.