Omawiany obraz ukazuje w bliższym planie, zamknięty niemal w kwadracie, zmieniony w detalach fragment tamtej kompozycji - bez jej prawej partii z chałupami na zakręcie po drugiej stronie drogi. Inaczej upozowane są dzieci, stojące na pierwszym planie po lewej - jest ich tu więcej i są też inaczej ubrane. Artysta zmienił kąt, z którego oglądał tę scenę.

Obraz jest bogatszy kolorystycznie od obrazu wrocławskiego. Tutaj światło, układające się cieniem na bielonych ścianach chałup, wzbogaca fakturę i koloryt; rozjaśniona słońcem zieleń drugiego planu, szkicowa puszystość drzew i wspaniałe barwne różowo-błękitne niebo, wskazują na eksperymentowanie ze zdobyczami impresjonizmu. Od strony zastosowanej techniki malarskiej obraz jest przejściem od akademickiej metody gładkiego fini, ku własnej - operowania suchym pędzlem, tworzącym specyficzną, gruzełkowatą fakturę. Namalowany po powrocie artysty z Paryża, ok. 1890-1891" (z ekspertyzy Elżbiety Charazińskiej z 1991 roku, potwierdzonej w 2007 roku).

Obrazy olejne Władysława Podkowińskiego z najlepszego okresu twórczości wielkiego malarza są rzadkością na rynku antykwarycznym.