Stanisław Czajkowski - malarz pejzażysta nazywany "poetą wsi polskiej"- naukę rysunku rozpoczął u W.Gersona, a dalsze studia odbywał w l. 1896-1903 w krakowskiej Akademii u J.Unierzyskiego, J.Malczewskiego, L.Wyczółkowskiego i J.Mehoffera. W roku 1903 kontynuował naukę w Akademii monachijskiej u J.Hertericha, a w 1904-06 w Académie Julian w Paryżu u B.Constanta i J.P.Laurensa. Po studiach zwiedził Włochy (1906-07), a po powrocie do kraju odbywał liczne węrówki malarskie po Polsce. Od 1908 r. był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. Okres I wojny światowej spędził w Holandii, gdzie zaprezentował swe prace na kilku wystawach indywidualnych. Przed II wojną światową, jako asystent T.Pruszkowskiego, prowadził zajęcia plenerowe ze studentami warszawskiej ASP, a w 1950 r. został profesorem tej uczelni. Bardzo wiele wystawiał, głównie w Krakowie i Warszawie oraz na wystawach zbiorowych za granicą. W 1937 r. zdobył Grand Prix na międzynarodowej wystawie w Paryżu. Jego prace znajdują się w licznych muzeach w Polsce. Malował przede wszystkim pejzaże oraz wiejskie i małomiasteczkowe sceny rodzajowe.
Olej, tektura; 37,7 x 46 cm
Sygn. p.d.: STANISŁAW CZAJKOWSKI | 1905.
Na odwrocie nalepka: " Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. | Nr. 1000 | Autor Czajkowski Stanisław | Adres Kraków | Dzieło Wierzba | Rodzaj ol. cena 1... | 1905"
Na krośnie odręczny napis (czerwoną kredką): " Jesień"
Stanisław Czajkowski - malarz pejzażysta nazywany "poetą wsi polskiej"- naukę rysunku rozpoczął u W.Gersona, a dalsze studia odbywał w l. 1896-1903 w krakowskiej Akademii u J.Unierzyskiego, J.Malczewskiego, L.Wyczółkowskiego i J.Mehoffera. W roku 1903 kontynuował naukę w Akademii monachijskiej u J.Hertericha, a w 1904-06 w Académie Julian w Paryżu u B.Constanta i J.P.Laurensa. Po studiach zwiedził Włochy (1906-07), a po powrocie do kraju odbywał liczne węrówki malarskie po Polsce. Od 1908 r. był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. Okres I wojny światowej spędził w Holandii, gdzie zaprezentował swe prace na kilku wystawach indywidualnych. Przed II wojną światową, jako asystent T.Pruszkowskiego, prowadził zajęcia plenerowe ze studentami warszawskiej ASP, a w 1950 r. został profesorem tej uczelni. Bardzo wiele wystawiał, głównie w Krakowie i Warszawie oraz na wystawach zbiorowych za granicą. W 1937 r. zdobył Grand Prix na międzynarodowej wystawie w Paryżu. Jego prace znajdują się w licznych muzeach w Polsce. Malował przede wszystkim pejzaże oraz wiejskie i małomiasteczkowe sceny rodzajowe.