Cykl z Wielkim Kanionem w USA z 1981 roku (oraz widoki Lodowca Diablerets w Alpach Berneńskich z 1983) to nieliczne w dojrzałej twórczości Jana Lebensteina przedstawienia czysto pejzażowe. Poprzedzają je tylko obrazy z okresu studiów i tuż po nich, w których zresztą rolę wiodącą pełni małomiasteczkowa czy podmiejska architektura. Poza tymi wyjątkowymi grupami prac, pejzaż w sztuce Lebensteina pojawia się wyłącznie jako sceneria lub tło kompozycji figuralnych.
Obraz wystawiany i reprodukowany:
– Jan Lebenstein, Galeria Zachęta, Warszawa, 22 IV – 22 V 1992;
– Jan Lebenstein. Rozmowy o sztuce własnej, o tradycji i współczesności, wybór i opracowanie Andrzej Wat, Danuta Wróblewska, wstęp Krzysztof Pomian, Wydawnictwo Hotel Sztuki, Warszawa 2004, s. 165, il. czarno-biała.
tusz pióro, pastel, papier
65,5 x 100,5 cm
sygn. tuszem p.d.: Lebenstein 82 | „Grand Canyon“
Na pierwotnym odwrociu oprawy dołączonym do obrazu trzy nalepki – p.g.: Centralnego Biura Wystaw Artystycznych-Zachęta z danymi obrazu i nr kat. 105 oraz nalepka: EXPO ZACHĘTA | VARSOVIE | 3/32,
l.d.: nalepka z napisem flamastrem: 17 A.
Cykl z Wielkim Kanionem w USA z 1981 roku (oraz widoki Lodowca Diablerets w Alpach Berneńskich z 1983) to nieliczne w dojrzałej twórczości Jana Lebensteina przedstawienia czysto pejzażowe. Poprzedzają je tylko obrazy z okresu studiów i tuż po nich, w których zresztą rolę wiodącą pełni małomiasteczkowa czy podmiejska architektura. Poza tymi wyjątkowymi grupami prac, pejzaż w sztuce Lebensteina pojawia się wyłącznie jako sceneria lub tło kompozycji figuralnych.
Obraz wystawiany i reprodukowany:
– Jan Lebenstein, Galeria Zachęta, Warszawa, 22 IV – 22 V 1992;
– Jan Lebenstein. Rozmowy o sztuce własnej, o tradycji i współczesności, wybór i opracowanie Andrzej Wat, Danuta Wróblewska, wstęp Krzysztof Pomian, Wydawnictwo Hotel Sztuki, Warszawa 2004, s. 165, il. czarno-biała.