Język francuski. A(u) N(om) E(t) A L(a) G(loire) PIECZĘĆ D(u) G(rand) A(rchitecte) D(e) L`U(nivers) (W imię i na chwałę - pieczęć - Wielkiego Architekta Wszechświata)
Dokument będący świadectwem zgodnego z moralnością i pryncypiami wolnomularskimi prowadzenia się, wystawiony przez war-szawską Lożę "Braci zgromadzonych pod Gwiazdą Wschodu"dla Franciszka Majewskiego, członka tej Loży oraz "Loży św. Jana", zwaną dalej "Lożą Świątyni Izydy", należącą do Warszawskiego Wschodu, oraz potwierdzający jego wysokie stopnie inicjacji w hierarchii.
Z autografami Jerzego Wilczewskiego, prezesa; Stanisława Kłossowskiego, I Dozorcy; Adriana Łuczyńskiego, skarbnika; Johanna Antoniego Noffocka; Walentego Wilkoszewskiego, sekretarza; Józefa Elsnera [nauczyciel Chopina]; Franciszka Dornfelda i Fryderyka Pfaffa.
Franciszek Majewski (1781-po 1837), oficer napoleoński z Legii Nadwiślańskiej. Będąc w angielskiej niewoli miał wstąpić do loży rytu szkockiego i jako różokrzyżowiec otrzymać prawo samodzielnego udzielania niższych stopni masońskich. Kapituła Edynburska miała mu rzekomo nadać prawo nadawania wyższych stopni i kreowania nowych lóż. W 1817 r. przyjęto go do warszawskiej loży "Światynia Izis". Zasiadający we władzach W.W.P. W. Wilkoszewski wydał mu niniejszy dyplom potwierdzający jego członkostwo w tejże kapitule. Dzięki swojej legendzie szkockiej potwierdzonej polskim dyplomem założył Towarzystwo Templariuszy i ułożył ich ustawy. Swoją lożę oddał pod opiekę Wielkiego Mistrza Templariuszy, ks. Kentu. Z uwagi na fakt, że większość Templariuszy weszła do Towarzystwa Patriotycznego, zaczęto naciskać na Majewskiego, aby połączył swoją lożę z tym Towarzystwem. Jednak do połączenia tego nigdy nie doszło wskutek oporu Majewskiego pragnącego zachować pozycję "wielkorządcy". Prowadzone rozmowy z Towarzystwem Patriotycznym nie przyniosły ostatecznie rezultatu. Jego związek działał głównie na Ukrainie (gdzie wyjeżdżał na zakupy koni wojsko-wych) i w mniejszym stopniu w Królestwie Polskim. Według charakterystyki ordynata Stanisława Zamoyskiego był "człowiekiem bardzo pospolitym, handlarzem końmi, mający zwyczaj kłamać, aby imponować". Oferowany tu dyplom skonfiskowany został w 1826 r. pod-czas rewizji u Majewskiego dokonanej przez policję polityczną Nowosilcowa. Choć sam oskarżony wykpił się zaledwie trzymiesięczną odsiadką, odesłaniem do Petersburga na dalsze śledztwo i wreszcie jako urodzony w Rosji został zesłany na Kaukaz, to jego aresztowanie wywołało groźne reperkusje dla wolnomularzy polskich łącznie z falą aresztowań w kręgach wolnomularstwa patriotycznego i okrutnymi, wieloletnimi katorgami. Powodem tego była antymonarchistyczna działalność neotemplariuszy europejskich, których angielscy agenci wywołali i poprowadzili rewolucję francuską ze strąceniem nie tylko korony, ale i głowy władcy, który ją nosił. Nowosilcow słusznie więc podejrzewał, że taka tajna działalność w Królestwie Polskim oraz na terenach dawnych ziem polskich może zagrażać również mo-narchii rosyjskiej.
Jednym z sygnatariuszy oferowanego dokumentu i kanclerzem Loży, który osobiście przyłożył na nim pieczęć (jak to napisał: "Scellé par moi Joseph Elsner"), był Józef Antoni Franciszek Elsner (ur. 1 czerwca 1769 r. w Grodkowie, zm. 18 kwietnia 1854 r. w Elsnerowie) - kompozytor, pedagog i teoretyk muzyki, znany dziś głównie jako nauczyciel Fryderyka Chopina. Jako członek masonerii należał do warszawskiej, opozycyjnej loży "Pod złotym lichtarzem", później był namiestnikiem katedry w loży "Świątyni Stałości", potem członkiem najwyższej kapituły, pod koniec piastując stanowisko mistrza katedry. Nauczyciel sławnych polskich muzyków Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego oraz Fryderyka Chopina, który dedykował mu swoją Sonatę c-moll op. 4 na fortepian.
Loża "Braci Zjednoczonych pod Gwiazdą Wschodu", założona 4 VI 1812 r. przez St. Kostkę Potockiego (przez połączenie dwóch lóż kapitularnych). Pracowała po francusku. Członkiem honorowym tej loży był Ks. Józef Poniatowski. Pracowała do kasaty w 1821 r.
Dokument ze śladami wielokrotnego składania, przetarcia na złożeniach, wycięty fragment narożnika, na stronie verso wolnomular-skie adnotacje archiwalne z epoki, poza tym stan bardzo dobry. Niezwykły historyczny dokument z dziejów patriotycznego - i jak widać z dziejów rekomendowanej tu postaci, naiwnego w swej dobroduszności wolnomularstwa polskiego, wystawiającego oszustowi świa-dectwo moralności. Duża rzadkość.