Kompozycja jest niewątpliwym dziełem Benjamina Gerritsza Cuypa, znanego malarza holenderskiego, członka słynnej rodziny artystycznej, działającego głównie w Dordrechcie, od 1631 roku mistrza w miejscowej gildii św. Łukasza. Twórca obrazów religijnych i historycznych, a także scen rodzajowych (chłopskich i żołnierskich) oraz bitewnych, w malowidłach o tematyce biblijnej inspirował się zarówno Rembrandtem (choć nic nie wiadomo o wzajemnych kontaktach obu artystów) - jego zatłoczonymi kompozycjami o silnych efektach świetlnych, z końca lat dwudziestych i pocz. lat trzydziestych - jak i ciemnymi, spokojniejszymi dziełami Leonaerta Bramera. W malowidłach rodzajowych zbliża się bardziej do Adriaena Brouwera i Adriaena van Ostadego, w batalistycznych zaś - do Gerrita Claesz. Blezera i Esaiasa van de Veldego. Pomimo tych wszystkich zapożyczeń i niejednorodności stylowej - od dramatycznego światłocienia (ulubionego środka wyrazu artystycznego) po paletę pastelową, a nawet monochromatyczną, Cuyp pozostaje malarzem oryginalnym, o wyraźnie zaznaczającej się osobowości twórczej. Wieczerza w Emaus na tle twórczości Benjamina Cuypa wyróżnia się swoją świeżością i niesztampowością. Zdecydowanie bliższe związki wykazuje z Leonaertem Bramerem, niż z Rembrandtem. Pozwala to postawić ją obok takich znanych dzieł Cuypa jak Józef opowiadający swoje sny w Rijksmuseum w Amsterdamie, Uwolnienie św. Piotra w Staatliche Kustsammlungen w Kassel, Wskrzeszenie Łazarza w Staatliche Museen w Berlinie czy Satyr w gościnie u chłopa w kolekcji prywatnej.