Malarstwo Natalii Bażowskiej stanowi wyjątkowy przykład silnej jedności podejmowanych przez artystkę tematów, wynikających z jej doświadczeń i zainteresowań. Bażowska jak sama mówi "wychowywała się jako dziecko w górach, co spowodowało silną więź z naturą". Jej zainteresowania wykraczają jednak poza samą sztukę, wzmocnione są przez studia z zakresu psychologii na SUM (doktorat w 2010). Łączność, jedność i przenikanie się wszelkich form życia (przede wszystkim ludzi i zwierząt) oraz afirmacja świadomości ich przemijalności stanowi temat przewodni twórczości artystki. Bażowska opisuje to m.in. w następujący sposób: „Staram się żyć w symbiozie z naturą na tyle, na ile jest to możliwe […] najważniejsza jest relacja pomiędzy mną a otoczeniem. Natura jest moim domem, stamtąd pochodzę. Wszyscy pochodzimy. Ale daleka jestem od nadawania naturze charakteru bajkowości, a niestety wielu współczesnych miłośników natury gubi się pomiędzy rzeczywistością a wysublimowaną bajkową wizją lasu czy zwierząt”, a także: „Wszyscy mamy tylko określony czas na ziemi. Tym bardziej powinniśmy szanować wszystko, co nas otacza, bo żaden atom, żadna komórka nie ginie. One w takiej czy innej formie będą krążyły. To moja próba uświadomienia ludziom, że nie jesteśmy wieczni”. Na obrazach Bażowskiej od razu odnajdujemy odzwierciedlenie jej zainteresowań i postaw. Postacie niemal zawsze znajdują się w otoczeniu przyrody, którą trudno określić jednoznacznie jako przyjazną lub jako stanowiącą zagrożenie. To zawsze natura ‘gdzieś pomiędzy’, życiodajna i jednocześnie zagrażająca życiu poszczególnych stworzeń, ale właśnie poprzez taką zależność te stworzenia stają się częścią tej nieskończonej natury. Ukazywane przez artystkę relacje międzyludzkie oraz relacje z naturą są zawsze ambiwalentne, a nawet jednocześnie przeciwstawne. Cechą charakterystyczną postaci kreowanych przez Bażowską jest niedopowiedzenie i niedookreśloność, pozostawiające odbiorcy szerokie pole od interpretacji i odczuć. Bażowska wykorzystuje nie tylko malarstwo, ale także inne media: instalacje, rzeźbę, rysunek i video. Swój pełen szacunku i pokory stosunek do natury, artystka ukazała najdobitniej w projekcie Luna, w którym widzimy ją spędzającą czas w fizycznej bliskości, w symbiozie z dorosłą wilczycą. Artystka ukończyła ASP w Katowicach w 2012 roku (pracownia prof. Andrzeja Tobisa), uzyskała tytuł doktora na SUM (badania dotyczące wpływu przekazów wizualnych). Jest laureatką wielu nagród i konkursów m.in. nagrody głównej w konkursie Artystyczna Podróż Hestii w roku 2011. W 2013 roku była nominowana do Paszportów Polityki. Wyróżniona w konkursie Gepperta (2013). Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i grupowych, w Polsce i zagranicą, w najważniejszych instytucjach sztuki. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych, w Polsce i zagranicą.
olej, płótno, 70 x 100 cm, sygnowany na odwrociu:
'Widzę wszystko, mogę być wszystkim | NB | 2020'
Malarstwo Natalii Bażowskiej stanowi wyjątkowy przykład silnej jedności podejmowanych przez artystkę tematów, wynikających z jej doświadczeń i zainteresowań. Bażowska jak sama mówi "wychowywała się jako dziecko w górach, co spowodowało silną więź z naturą". Jej zainteresowania wykraczają jednak poza samą sztukę, wzmocnione są przez studia z zakresu psychologii na SUM (doktorat w 2010). Łączność, jedność i przenikanie się wszelkich form życia (przede wszystkim ludzi i zwierząt) oraz afirmacja świadomości ich przemijalności stanowi temat przewodni twórczości artystki. Bażowska opisuje to m.in. w następujący sposób: „Staram się żyć w symbiozie z naturą na tyle, na ile jest to możliwe […] najważniejsza jest relacja pomiędzy mną a otoczeniem. Natura jest moim domem, stamtąd pochodzę. Wszyscy pochodzimy. Ale daleka jestem od nadawania naturze charakteru bajkowości, a niestety wielu współczesnych miłośników natury gubi się pomiędzy rzeczywistością a wysublimowaną bajkową wizją lasu czy zwierząt”, a także: „Wszyscy mamy tylko określony czas na ziemi. Tym bardziej powinniśmy szanować wszystko, co nas otacza, bo żaden atom, żadna komórka nie ginie. One w takiej czy innej formie będą krążyły. To moja próba uświadomienia ludziom, że nie jesteśmy wieczni”. Na obrazach Bażowskiej od razu odnajdujemy odzwierciedlenie jej zainteresowań i postaw. Postacie niemal zawsze znajdują się w otoczeniu przyrody, którą trudno określić jednoznacznie jako przyjazną lub jako stanowiącą zagrożenie. To zawsze natura ‘gdzieś pomiędzy’, życiodajna i jednocześnie zagrażająca życiu poszczególnych stworzeń, ale właśnie poprzez taką zależność te stworzenia stają się częścią tej nieskończonej natury. Ukazywane przez artystkę relacje międzyludzkie oraz relacje z naturą są zawsze ambiwalentne, a nawet jednocześnie przeciwstawne. Cechą charakterystyczną postaci kreowanych przez Bażowską jest niedopowiedzenie i niedookreśloność, pozostawiające odbiorcy szerokie pole od interpretacji i odczuć. Bażowska wykorzystuje nie tylko malarstwo, ale także inne media: instalacje, rzeźbę, rysunek i video. Swój pełen szacunku i pokory stosunek do natury, artystka ukazała najdobitniej w projekcie Luna, w którym widzimy ją spędzającą czas w fizycznej bliskości, w symbiozie z dorosłą wilczycą. Artystka ukończyła ASP w Katowicach w 2012 roku (pracownia prof. Andrzeja Tobisa), uzyskała tytuł doktora na SUM (badania dotyczące wpływu przekazów wizualnych). Jest laureatką wielu nagród i konkursów m.in. nagrody głównej w konkursie Artystyczna Podróż Hestii w roku 2011. W 2013 roku była nominowana do Paszportów Polityki. Wyróżniona w konkursie Gepperta (2013). Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i grupowych, w Polsce i zagranicą, w najważniejszych instytucjach sztuki. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych, w Polsce i zagranicą.