Obraz Laïta pochodzi ze znanej paryskiej kolekcji rodziny Primel-Buffetaud. Była to kolekcja znacząca; panie Jeanne Buffetaud de domo Primel i jej - mieszkająca w Tours - siostra Marié-Luise Lagrange miały łącznie ok. 170 płócien Ślewińskiego, pozyskanych głównie od Eugenii, żony artysty. W roku 1962 obie panie przekazały 38 obrazów w darze dla polskich muzeów (m.in. Uliczka w Kazimierzu nad Wisłą, Pole janowca, Chmury nad równiną u podnóża Tatr czy Czarny Staw).
Szczegółowe dane o kolekcji Primmel-Buffetaud wraz z opisami obrazów znaleźć można w katalogu monograficznej wystawy Władysława Ślewińskiego w 1983 roku.
Według prof. W. Jaworskiej, autorki cytowanego niżej katalogu, obraz przedstawia prawdopodobnie widok znad Laïty, rzeki w Bretanii, a właściwie estuarium spotykających się w Quimperlé rzek Ellé i Isole w ich wspólnym dolnym biegu do Atlantyku. Powstał zapewne już po powrocie Ślewińskiego do Francji w 1910.
olej, płótno
56 x 81 cm
Na odwrocie, w prawej dolnej ćwiartce płótna, znajduje się stempel, jakim Eugenia Ślewińska, żona artysty, po śmierci męża oznaczała jego nie sygnowane obrazy pozostałe w pracowni: WŁADYSŁAW ŚLEWIŃSKI | ze spuścizny | POŚMIERTNEJ. Pod stemplem podpis kopiowym ołówkiem: E. Ślewińska (częściowo przysłonięty listwą krosna). W lewym dolnym rogu napis: 34.
Prof. Władysława Jaworska, badaczka i wybitna znawczyni twórczości Ślewińskiego, podaje, że znanych jej jest ponad 150 obrazów artysty opatrzonych takim właśnie atestem (patrz niżej: Władysław Ślewiński 1854-1918. Wystawa monograficzna... 1983, s. 77).
Obraz opisany i reprodukowany w:
- Władysław Ślewiński 1854-1918. Wystawa monograficzna. Katalog oprac. Władysława Jaworska, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1983, s. 113, nr kat. 260, il. 234.
Obraz Laïta pochodzi ze znanej paryskiej kolekcji rodziny Primel-Buffetaud. Była to kolekcja znacząca; panie Jeanne Buffetaud de domo Primel i jej - mieszkająca w Tours - siostra Marié-Luise Lagrange miały łącznie ok. 170 płócien Ślewińskiego, pozyskanych głównie od Eugenii, żony artysty. W roku 1962 obie panie przekazały 38 obrazów w darze dla polskich muzeów (m.in. Uliczka w Kazimierzu nad Wisłą, Pole janowca, Chmury nad równiną u podnóża Tatr czy Czarny Staw).
Szczegółowe dane o kolekcji Primmel-Buffetaud wraz z opisami obrazów znaleźć można w katalogu monograficznej wystawy Władysława Ślewińskiego w 1983 roku.
Według prof. W. Jaworskiej, autorki cytowanego niżej katalogu, obraz przedstawia prawdopodobnie widok znad Laïty, rzeki w Bretanii, a właściwie estuarium spotykających się w Quimperlé rzek Ellé i Isole w ich wspólnym dolnym biegu do Atlantyku. Powstał zapewne już po powrocie Ślewińskiego do Francji w 1910.