Studiował w krakowskiej SSP u L. Wyczółkowskiego, J. Malczewskiego i J. Stanisławskiego. Dzięki stypendium kontynuował naukę w Paryżu. W 1920 r. objął katedrę pejzażu na ASP w Krakowie. Należał m.in. do wiedeńskiej Secesji, TAP "Sztuka" oraz Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. Był założycielem Towarzystwa Sztuki Podhalańskiej. Był jednym z najbardziej utalentowanych uczniów J. Stanisławskiego. Od mistrza przejął niezwykłą umiejętność obserwacji i emocjonalny stosunek do krajobrazu polskiej wsi. Utrwalał widoki Wołynia, Podola, Spiszu, Orawy, okolic Krakowa i Zakopanego. Pozostając pod przemożnym wpływem sztuki Stanisławskiego, malował gęstą olejną farbą o równomiernym natężeniu barw, stosując niewielkie napięcia walorowe. W pierwszym okresie twórczości artysta syntetyzował formy, budował kształty dynamicznie kładzioną plamą barwną, traktując dekoracyjnie poszczególne elementy pejzażu - drzewa, budynki, chmury. Już wówczas artyście udało się wyzwolić spod wpływu mistrza i stworzyć własny, niepowtarzalny styl malarstwa krajobrazowego.
olej, płótno, 96 × 113 cm
sygn. l. d.: St. Kamocki
Estymacja: 95 000 - 100 000 zł
Studiował w krakowskiej SSP u L. Wyczółkowskiego, J. Malczewskiego i J. Stanisławskiego. Dzięki stypendium kontynuował naukę w Paryżu. W 1920 r. objął katedrę pejzażu na ASP w Krakowie. Należał m.in. do wiedeńskiej Secesji, TAP "Sztuka" oraz Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana. Był założycielem Towarzystwa Sztuki Podhalańskiej. Był jednym z najbardziej utalentowanych uczniów J. Stanisławskiego. Od mistrza przejął niezwykłą umiejętność obserwacji i emocjonalny stosunek do krajobrazu polskiej wsi. Utrwalał widoki Wołynia, Podola, Spiszu, Orawy, okolic Krakowa i Zakopanego. Pozostając pod przemożnym wpływem sztuki Stanisławskiego, malował gęstą olejną farbą o równomiernym natężeniu barw, stosując niewielkie napięcia walorowe. W pierwszym okresie twórczości artysta syntetyzował formy, budował kształty dynamicznie kładzioną plamą barwną, traktując dekoracyjnie poszczególne elementy pejzażu - drzewa, budynki, chmury. Już wówczas artyście udało się wyzwolić spod wpływu mistrza i stworzyć własny, niepowtarzalny styl malarstwa krajobrazowego.