Urodziła się w Krakowie, 13 lipca 1868 roku, jako córka Malwiny z Borzęckich i Władysława Janowskiego. Jej brat Stanisław, przyszły malarz i mąż Gabrieli Zapolskiej, wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, później zaś wyjechał do Monachium na dalsze studia. Niestety sytuacja finansowa rodziny nie pozwalała na kształcenie artystyczne obydwojga dzieci. Jednakże, gdy Stanisław otrzymał zatrudnienie przy malowaniu "Panoramy Tatr", Bronisława dzięki jego pomocy finansowej mogła podjąć studia artystyczne w Monachium. Od 1896 roku uczyła się u profesora L. Bollera, potem zaś u Antona Ažbégo i S. Hollosy`ego. Tutaj uzyskała pierwszą nagrodę konkursową za rysunek węglem głowy starej Włoszki (w kilka lat później obraz ten zakupiono dla jednej z prywatnych galerii petersburskich). W roku 1900 artystka wyszła za mąż za Tadeusza Rychtera, młodego, zdolnego Lwowianina z rodziny profesorskiej. Już jako mężatka studiowała w Akademii Florenckiej i w Rzymie. W 1906 roku, po rozwodzie z Rychterem, Bronisława osiadła u matki w Starym Sączu, gdzie z przerwami mieszkała do wybuchu I wojny światowej. Przez cały okres pobytu w Starym Sączu utrzymywała kontakty ze środowiskiem krakowskim. W 1909 roku założyła w Starym Sączu prywatną szkołę malarską. Od 1917 roku artystka zamieszkała na stałe w Krakowie przy ul. Dunajewskiego 1. Jej mieszkanie stało się artystycznym salonem Krakowa, w którym można było spotkać wiele osobistości krakowskiego świata artystycznego.