Wystawiany - Malarstwo polskie w zbiorach Ewy i Wojciecha Fibaków,Muzeum Narodowe, Warszawa 23 V - 9 VIII, 1992, MuzeumNarodowe, Poznań 22 VIII - 25 X 1992, Muzeum Narodowe,Kraków 1992.
- Polski Paryż, od Michałowskiego do Lebensteina. Malarstwopolskie z kolekcji Wojciecha Fibaka, Państwowa Galeria Sztuki,Sopot 8 VIII - 4 X 1998, Muzeum Historyczne, Wrocław 30 X -31 XII 1998.
Literatura - Aleksander Gierymski 1850-1901, kat. wyst., oprac. JuliuszStarzyński, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1938,tabl. 64, s. 24.
-Malarstwo polskie w zbiorach Ewy i Wojciecha Fibaków,kat.wyst., Warszawa 1992, s. 17 (reprodukcja).
- Polski Paryż, od Michałowskiego do Lebensteina. Malarstwopolskie z kolekcji Wojciecha Fibaka, kat. wyst., Sopot 1998, s. 31 (reprodukcja).

Malarz był wychowankiem warszawskiej Klasy Rysunkowej, gdzie kształcił się krótko pod kierunkiem R. Hadziewicza (1867 r.). Rok później rozpoczął kilkuletnie studia w Akademii Monachijskiej u A. Strähubera, G. Hiltenspergera, K. Piloty`ego, które ukończył z nagrodą za najlepszą kompozycję Kupiec Wenecki. Wiele podróżował; zwiedził główne miasta włoskie, na dłużej zatrzymał się w Tyrolu, Paryżu, Krakowie. W latach 1879-1888 przebywał w Warszawie. Namalował wówczas słynne obrazy z życia Warszawy uznane za sztandarowe przykłady realizmu i szeroko komentowane na łamach ówczesnej prasy: Żydówka z cytrynami, Powiśle, Święto Trąbek, Piaskarze. Polemika, w której brał udział sam B. Prus dotyczyła fotograficznej precyzji przedstawień oraz podejmowanej przez Gierymskiego szokującej dla mieszczan tematyki, świadczącej wyraźnie o zaangażowaniu artysty w sprawy społeczne i wrażliwości na nędzę. Kolejne lata spędził w Monachium i Paryżu, malując głównie nokturny miejskie. Liczne wyprawy do Włoch obfitowały także w przedstawienia interesujących miejsc. Gierymski ponadto współpracował z czasopismami jako ilustrator. Rysował dla "Kłosów", "Tygodnika Ilustrowanego", "Wędrowca" oraz pism niemieckich i austriackich.

12
Aleksander GIERYMSKI (1850-1901)

WIDOK PONT NEUF W PARYŻU 1893 r.

Olej na desce
35 x 27 cm
Sygnowany p.d. - "A. GIERYMSKI 1893"

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Wystawiany - Malarstwo polskie w zbiorach Ewy i Wojciecha Fibaków,Muzeum Narodowe, Warszawa 23 V - 9 VIII, 1992, MuzeumNarodowe, Poznań 22 VIII - 25 X 1992, Muzeum Narodowe,Kraków 1992.
- Polski Paryż, od Michałowskiego do Lebensteina. Malarstwopolskie z kolekcji Wojciecha Fibaka, Państwowa Galeria Sztuki,Sopot 8 VIII - 4 X 1998, Muzeum Historyczne, Wrocław 30 X -31 XII 1998.
Literatura - Aleksander Gierymski 1850-1901, kat. wyst., oprac. JuliuszStarzyński, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1938,tabl. 64, s. 24.
-Malarstwo polskie w zbiorach Ewy i Wojciecha Fibaków,kat.wyst., Warszawa 1992, s. 17 (reprodukcja).
- Polski Paryż, od Michałowskiego do Lebensteina. Malarstwopolskie z kolekcji Wojciecha Fibaka, kat. wyst., Sopot 1998, s. 31 (reprodukcja).

Malarz był wychowankiem warszawskiej Klasy Rysunkowej, gdzie kształcił się krótko pod kierunkiem R. Hadziewicza (1867 r.). Rok później rozpoczął kilkuletnie studia w Akademii Monachijskiej u A. Strähubera, G. Hiltenspergera, K. Piloty`ego, które ukończył z nagrodą za najlepszą kompozycję Kupiec Wenecki. Wiele podróżował; zwiedził główne miasta włoskie, na dłużej zatrzymał się w Tyrolu, Paryżu, Krakowie. W latach 1879-1888 przebywał w Warszawie. Namalował wówczas słynne obrazy z życia Warszawy uznane za sztandarowe przykłady realizmu i szeroko komentowane na łamach ówczesnej prasy: Żydówka z cytrynami, Powiśle, Święto Trąbek, Piaskarze. Polemika, w której brał udział sam B. Prus dotyczyła fotograficznej precyzji przedstawień oraz podejmowanej przez Gierymskiego szokującej dla mieszczan tematyki, świadczącej wyraźnie o zaangażowaniu artysty w sprawy społeczne i wrażliwości na nędzę. Kolejne lata spędził w Monachium i Paryżu, malując głównie nokturny miejskie. Liczne wyprawy do Włoch obfitowały także w przedstawienia interesujących miejsc. Gierymski ponadto współpracował z czasopismami jako ilustrator. Rysował dla "Kłosów", "Tygodnika Ilustrowanego", "Wędrowca" oraz pism niemieckich i austriackich.