Stanisław Klimowski studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem T. Axentowicza, J. Malczewskiego i K. Laseczki. W 1920 roku artysta przeniósł się wraz z rodziną z Krakowa do Wiśnicza, gdzie mieszkał w latach 1920-1934 oraz 1940-1947. Zauroczony pięknem miasteczka i jej okolicy, utrwalał je w niezliczonych krajobrazach, widokach zamku, ratusza, pól i lasów. Malował również portrety głównie osób z najbliższego otoczenia kobiet i mężczyzn, a nade wszystko dzieci. W latach powojennych był nauczycielem w wiśnickim Liceum Sztuk Plastycznych. Prace malarza, pozostające po jego śmierci w rękach rodziny, stały się podstawą utworzenia prywatnego Muzeum Stanisława Klimowskiego w Nowym Wiśniczu. Prace artysty był prezentowany na kilkunastu wystawach. Wiele prac Klimowskiego znajduje się w zbiorach prywatnych, w kościołach i muzeach między innymi w Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum im. S. Fischera w Bochni, Muzeum Narodowym w Krakowie oraz Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie.