Jerzy Fedkowicz - malarz i pedagog. Studia malarskie rozpoczynał w Moskwie i Petersburgu, a kontynuował w latach 1915-21 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Weissa. Po zakończeniu nauki wyjechał na dwa lata do Paryża a po powrocie zamieszkał w Krakowie. Stąd wyjeżdżał w podróże artystyczne do Włoch, Jugosławii i Wielkiej Brytanii oraz ponownie kilkakrotnie do Paryża. Pracował jako nauczyciel rysunku w gimnazjach krakowskich; a latach 1923-35 w prywatnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki Mehofferowej. Po wojnie został profesorem krakowskiej Akademii. Należał do grup artystycznych Jednoróg i Zwornik. Z Jednorogiem wystawiał swoje obrazy w Krakowie, Warszawie, Łodzi, Lwowie, Bydgoszczy i Poznaniu. Prace prezentował także w warszawskiej Zachęcie oraz na wystawach zagranicznych - w Belgii, Austrii i Niemczech. Najczęstszą tematyką jego płócien były martwe natury, akty, pejzaże i portrety. W twórczości artysty zawsze na pierwszy plan wysuwały się zainteresowania kolorystyczne. W portretach - zwłaszcza tych późniejszych - osiągnął ponadto swoistą ekspresję uzyskaną, m.in. poprzez monumentalizację formy i obwiedzenie plam barwnych ciemnym konturem.

50
Jerzy FEDKOWICZ (1891-1959)

WIDOK NA WAWEL I KLASZTOR NORBERTANEK W KRAKOWIE

Olej, płótno; 64 x 94 cm
Sygnowany p. d.: Fedkowicz

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Jerzy Fedkowicz - malarz i pedagog. Studia malarskie rozpoczynał w Moskwie i Petersburgu, a kontynuował w latach 1915-21 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem W. Weissa. Po zakończeniu nauki wyjechał na dwa lata do Paryża a po powrocie zamieszkał w Krakowie. Stąd wyjeżdżał w podróże artystyczne do Włoch, Jugosławii i Wielkiej Brytanii oraz ponownie kilkakrotnie do Paryża. Pracował jako nauczyciel rysunku w gimnazjach krakowskich; a latach 1923-35 w prywatnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki Mehofferowej. Po wojnie został profesorem krakowskiej Akademii. Należał do grup artystycznych Jednoróg i Zwornik. Z Jednorogiem wystawiał swoje obrazy w Krakowie, Warszawie, Łodzi, Lwowie, Bydgoszczy i Poznaniu. Prace prezentował także w warszawskiej Zachęcie oraz na wystawach zagranicznych - w Belgii, Austrii i Niemczech. Najczęstszą tematyką jego płócien były martwe natury, akty, pejzaże i portrety. W twórczości artysty zawsze na pierwszy plan wysuwały się zainteresowania kolorystyczne. W portretach - zwłaszcza tych późniejszych - osiągnął ponadto swoistą ekspresję uzyskaną, m.in. poprzez monumentalizację formy i obwiedzenie plam barwnych ciemnym konturem.