Kazimierz Pochwalski urodził się 28 marca 1855 roku w Krakowie, a zmarł 4 listopada 1940 roku w Wiedniu. Był wybitnym polskim malarzem portrecistą i profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiował na Akademii w Krakowie, a następnie doskonalił warsztat w Monachium i Paryżu, gdzie zetknął się z ówczesnymi prądami artystycznymi.

Pochwalski zasłynął przede wszystkim jako portrecista arystokracji, inteligencji i ważnych osobistości swojej epoki, tworząc prace cechujące się precyzyjnym rysunkiem, wyrafinowaną kolorystyką oraz dbałością o psychologiczną głębię postaci. Jego portrety wyróżniały się elegancją i realizmem, dzięki czemu zdobył szerokie uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą.

Był również cenionym pedagogiem – przez wiele lat kierował katedrą portretu na krakowskiej ASP, wpływając na rozwój polskiego malarstwa portretowego. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych w Polsce i Europie, a sam Pochwalski jest uważany za jednego z najważniejszych portrecistów przełomu XIX i XX wieku.