Władysław Chmieliński studia artystyczne odbywał w latach 1926-31 w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Z Warszawą związał się na stałe. Malował akwarelą i olejno jej uliczki, place, kamienice. Widoki miejskie oraz zabytki architektury były wiodącym tematem jego prac, m.in. w latach 1935-38 stworzył cykl akwarel przedstawiający obiekty polskiej architektury, m.in. malował wnętrza Zamku Królewskiego i Pałacu w Wilanowie. Po wojnie wśród motywów jego obrazów pojawiły się konie na tle pejzażu. W latach 1936-39 malarz posługiwał się także pseudonimem "Władysław Stachowicz".

Obraz przedstawia widok Krakowskiego Przedmieścia z lat 1926-1933. Wówczas po prawej stronie ulicy, przy skrzyżowaniu z ulicą Królewską, stał jeszcze XVIII-wieczny budynek Ku¼ni Saskich, zburzony w 1933 roku. Na jego miejscu wzniesiono pó¼niej Dom bez Kantów. Naprzeciwko, na rogu Królewskiej i Krakowskiego Przedmieścia 9, widoczna jest kamienica Karola Beyera z charakterystyczną rotundą projektowaną przez architekta Józefa Orłowskiego (1863-68), która stała się inspiracją dla pó¼niejszego budynku Hotelu Bristol (1898-1901). Zza niej wyłania się bryła kościoła św. Krzyża. Perspektywę ulicy zamyka Pałac Staszica, przywrócony do form neoklasycystycznych przez Mariana Lalewicza w latach 1924-26. Po lewej stronie, zza elewacji Pałacu Tyszkiewiczów widoczne są szczyty dwóch kamienic - secesyjnej kamienicy rodziny Liedtke ("pod Mesalką" z 1909-10, Krakowskie Przedmieście 16/18) oraz kamienicy Leonarda Oranowskiego z 1898-99, utrzymanej w duchu renesansu francuskiego (Krakowskie Przedmieście 6) - obydwa budynki po wojnie nie odzyskały swoich pierwotnych form.