Scenograf. Kształcił się w Warszawskiej Szkole Rysunkowej (od roku 1913). W okresie międzywojennym pracował w teatrach warszawskich (Narodowym, Polskim, Nowym, Letnim). Zajmował się również malarstwem sztalugowym, witrażownictwem, polichromią i plastyką użytkową. Od 1937 pracował w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie, gdzie wykonał projekty i realizacje wielu sztuk, a także rekonstruował makiety dawnych projektów (m.in. S. Wyspiańskiego). Na to stanowisko wrócił po 1945, pracował także w innych teatrach. Współpracował przy organizacji Opery Bałtyckiej. Jego prace scenograficzne, utrzymane w tradycyjnej konwencji realistycznej, odznaczały się starannym odtworzeniem realiów epoki.
WIDOK KOŚCIOŁA NAŚWIĘTSZEJ MARII PANNY NA NOWYM MIEŚCIE OD STRONY SKARPY, 1964
Akwarela, papier;
28 x 34,3 cm w świetle passe-partout
Sygnowany długopisem l.d.: Karol Gajewski | 1964
Scenograf. Kształcił się w Warszawskiej Szkole Rysunkowej (od roku 1913). W okresie międzywojennym pracował w teatrach warszawskich (Narodowym, Polskim, Nowym, Letnim). Zajmował się również malarstwem sztalugowym, witrażownictwem, polichromią i plastyką użytkową. Od 1937 pracował w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie, gdzie wykonał projekty i realizacje wielu sztuk, a także rekonstruował makiety dawnych projektów (m.in. S. Wyspiańskiego). Na to stanowisko wrócił po 1945, pracował także w innych teatrach. Współpracował przy organizacji Opery Bałtyckiej. Jego prace scenograficzne, utrzymane w tradycyjnej konwencji realistycznej, odznaczały się starannym odtworzeniem realiów epoki.