Scenograf, malarz i pedagog. Absolwent krakowskiej ASP (1959) i ASP w Rzymie (1962). Twórca około 160 scenografii w teatrach operowych i dramatycznych. Jako scenograf debiutował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oprawą plastyczną do dramatu Słowackiego „Horsztyński" (1959). W 1962 rozpoczął współpracę z warszawskim Teatrem Wielkim premierą „Święta wiosny" Igora Strawińskiego. W tym samym teatrze i jeszcze w tym samym roku zrealizował scenografię do przedstawień: „Syn marnotrawny" Debussy'ego, „Judith" Honeggera, „Czerwony płaszcz” Nono i „Trójkątny kapelusz” de Falli. W 1966 otrzymał nominację na stanowisko naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie, którą pełnił do 2005, kiedy to przeszedł na emeryturę. Poza wieloma realizacjami na scenie Teatru Wielkiego oraz innych polskich teatrów - był autorem scenografii w renomowanych teatrach. Zajmował się również z powodzeniem reżyserią teatralną (np.: „Pasja" Krzysztofa Pendereckiego - Teatr Wielki, Warszawa 1979, lub „Król Roger" Karola Szymanowskiego - Teatr Wielki, Warszawa 1983).

13
Andrzej KREÜTZ-MAJEWSKI (1936 Brdów - 2011 Warszawa)

Wesoła Sobota, 1999

olej, płótno, 70x60 cm

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Scenograf, malarz i pedagog. Absolwent krakowskiej ASP (1959) i ASP w Rzymie (1962). Twórca około 160 scenografii w teatrach operowych i dramatycznych. Jako scenograf debiutował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oprawą plastyczną do dramatu Słowackiego „Horsztyński" (1959). W 1962 rozpoczął współpracę z warszawskim Teatrem Wielkim premierą „Święta wiosny" Igora Strawińskiego. W tym samym teatrze i jeszcze w tym samym roku zrealizował scenografię do przedstawień: „Syn marnotrawny" Debussy'ego, „Judith" Honeggera, „Czerwony płaszcz” Nono i „Trójkątny kapelusz” de Falli. W 1966 otrzymał nominację na stanowisko naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie, którą pełnił do 2005, kiedy to przeszedł na emeryturę. Poza wieloma realizacjami na scenie Teatru Wielkiego oraz innych polskich teatrów - był autorem scenografii w renomowanych teatrach. Zajmował się również z powodzeniem reżyserią teatralną (np.: „Pasja" Krzysztofa Pendereckiego - Teatr Wielki, Warszawa 1979, lub „Król Roger" Karola Szymanowskiego - Teatr Wielki, Warszawa 1983).