W działaniach artystycznych Henryka Berlewiego z lat 1918-1921 tkwiły silne dążenia do stworzenia nowego języka plastycznego kultury żydowskiej, będącego syntezą tradycyjnych, zakorzenionych w folklorze żydowskim motywów z osiągnięciami europejskiej awangardy. Tematem jego prac były sceny zaczerpnięte z życia żydowskiej społeczności, zaś pod względem malarskiej konwencji odpowiadały założeniom formalnym kubizmu i ekspresjonizmu. Prezentowana w katalogu praca stanowi doskonały przykład takiego mariażu. Berlewi był związany z pierwszą w Polsce grupą żydowskich artystów awangardowych zwaną "Young-yidish", współpracował także z warszawskim periodykiem "Ringen", na łamach którego publikował autorskie teksty poświęcone zagadnieniom ze sztuki współczesnej i dla którego projektował okładki kolejnych numerów. Był również współzałożycielem stowarzyszenia mającego na celu wspieranie rozwoju sztuki żydowskiej. Zwrot ku sztuce nieprzedstawiającej miał miejsce po spotkaniu artysty z rosyjskim malarzem El Lissitsky’m w 1921 r., co przełożyło się na nowy etap w twórczości Berlewiego.