Wymieniony i reprodukowany w
- "Kłosy" 1865, nr 9 z dn. 18 (30) sierpnia 1865, il. na s. 101 (jako Wesele wiejskie z okolic Warszawy, kopia obrazu F. Kostrzewskiego znajdującego się na wystawie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie; reprodukcja drzeworytnicza, rytownik Jan Styfi);
- Przewodnik 117. Franciszek Kostrzewski 1826-1911, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa, listopad 1936, s. 19, nr kat.19 (Wesele chłopskie, 59 x 98, sygn. F Kostrzewski 1865; wł. p. Maria Wodzińska); - J.Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuk pięknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wrocław-Warszawa-Kraków 1969, s. 163 (wystawiony w 1865 jako Wesele mazowieckie); - G. Dąbrowska, Taniec ludowy na Mazowszu, PWN, Kraków 1980, (na obwolucie reprodukcja drzeworytu wg obrazu artysty); - Etnografia Polski. Przemiany kultury ludowej, t. 2 (red. M.Biernacka, M.Frankowska, W.Paprocka), Ossolineum, Wrocław 1981, s. 288, il. 6 (reprodukcja drzeworytu wg obrazu artysty, jako ilustracja do artykułu G.Dąbrowskiej Taniec ludowy).
Życie i twórczość Franciszka Kostrzewskiego, jednego z najpopularniejszych malarzy dziewiętnastowiecznych , związane były z Warszawą. Uczył się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a jego nauczycielami byli M.Zaleski, C.Breslauer i F.Piwarski, z którym w gronie kolegów wędrował po kraju w poszukiwaniu tematów malarskich. Od roku 1849 przez dwa lata przebywał i pracował w Kielcach zaproszony przez T.Zielińskiego mecenasa i kolekcjonera sztuki. W roku 1856 podróżował po Europie na dłużej zatrzymując się w Paryżu. Stale mieszkał w Warszawie i w warszawskich czasopismach Tygodniku Ilustrowanym i Kłosach zamieszczał niezliczone ilustracje, rysunki satyryczne i karykatury. Tematem jego prac - tak rysunkowych, jak malarskich - było życie codzienne. Z zacięciem realisty malował sceny rodzajowe umieszczane często na tle, odtwarzanego z wyra¼nym upodobaniem, polskiego krajobrazu.
olej, płótno
59 x 98 cm
sygn. p.d. F.KOSTRZEWSKI 186 (.)
Na odwrocie fragment nalepki warszawskiego TZSP ze stemplem 38432. W narożniku ozdobnej ramy napis ołówkiem J.Pfeiffer; ponadto nalepka drukowana z tekstem Gregor Hölzl | Firma Sebachinger | Vergolder | in München.
Wymieniony i reprodukowany w
- "Kłosy" 1865, nr 9 z dn. 18 (30) sierpnia 1865, il. na s. 101 (jako Wesele wiejskie z okolic Warszawy, kopia obrazu F. Kostrzewskiego znajdującego się na wystawie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie; reprodukcja drzeworytnicza, rytownik Jan Styfi);
- Przewodnik 117. Franciszek Kostrzewski 1826-1911, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa, listopad 1936, s. 19, nr kat.19 (Wesele chłopskie, 59 x 98, sygn. F Kostrzewski 1865; wł. p. Maria Wodzińska); - J.Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuk pięknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wrocław-Warszawa-Kraków 1969, s. 163 (wystawiony w 1865 jako Wesele mazowieckie); - G. Dąbrowska, Taniec ludowy na Mazowszu, PWN, Kraków 1980, (na obwolucie reprodukcja drzeworytu wg obrazu artysty); - Etnografia Polski. Przemiany kultury ludowej, t. 2 (red. M.Biernacka, M.Frankowska, W.Paprocka), Ossolineum, Wrocław 1981, s. 288, il. 6 (reprodukcja drzeworytu wg obrazu artysty, jako ilustracja do artykułu G.Dąbrowskiej Taniec ludowy).
Życie i twórczość Franciszka Kostrzewskiego, jednego z najpopularniejszych malarzy dziewiętnastowiecznych , związane były z Warszawą. Uczył się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, a jego nauczycielami byli M.Zaleski, C.Breslauer i F.Piwarski, z którym w gronie kolegów wędrował po kraju w poszukiwaniu tematów malarskich. Od roku 1849 przez dwa lata przebywał i pracował w Kielcach zaproszony przez T.Zielińskiego mecenasa i kolekcjonera sztuki. W roku 1856 podróżował po Europie na dłużej zatrzymując się w Paryżu. Stale mieszkał w Warszawie i w warszawskich czasopismach Tygodniku Ilustrowanym i Kłosach zamieszczał niezliczone ilustracje, rysunki satyryczne i karykatury. Tematem jego prac - tak rysunkowych, jak malarskich - było życie codzienne. Z zacięciem realisty malował sceny rodzajowe umieszczane często na tle, odtwarzanego z wyra¼nym upodobaniem, polskiego krajobrazu.