Obraz został namalowany na tkaninie przyciętej do formy wachlarza. Oprawę wachlarza w passe-partout uzupełnił artysta o trzy, świetnie kreślone tuszem, scenki z życia wsi.
Juliusz Kossak, jeden z najbardziej wziętych malarzy polskich XIX wieku, studia nad rysunkiem i malarstwem rozpoczął u malarza lwowskiego J. Maszkowskiego. Po podróżach do Wiednia i Petersburga osiedlił się w Warszawie. Jeszcze cztery lata, od 1856 do 1860, spędził w Paryżu, gdzie miał okazję zaprzyjaźnić się z H. Vernetem. W latach 1862-1868 został kierownikiem artystycznym „Tygodnika Ilustrowanego”. Od 1869 roku zamieszkał w Krakowie. Stąd wyjeżdżał do Monachium, by malować u batalisty F. Adama. Najczęściej posługiwał się akwarelą, o wiele rzadziej używał farb olejnych. Malował sceny batalistyczne, historyczne, rodzajowe, ale zawsze temat stawał się pretekstem, aby przedstawić głównego bohatera swoich prac - konia. Ukazywał go w ruchu lub statycznie skupiająąc się na jego temperamencie, psychice, elegancji i indywidualności.