Najmłodszy ze słynnego rodu batalistów Jerzy Kossak kontynuował w swym malarstwie wątki podejmowane przez dziadka Juliusza i ojca, Wojciecha. Oprócz scen z epoki napoleońskiej, Księstwa Warszawskiego, chętnie przedstawiał rodzajowe obrazki z życia współczesnego mu wojska - a osobno odznaczył się jako ilustrator walk polsko-sowieckich w roku 1920. Posiadał fenomenalny talent i niezwykłą łatwość malowania, które pozwoliły mu osiągać efekty dorównujące ojcu, bez żmudnych studiów. Ów dar ukazywania koni w pełnym ruchu, w obrazach zadziwiających do dziś swoją ekspresją - przyczynił się do wielkiej popularności malarstwa Jerzego Kossaka. Obrazy Kossaków, tak swojskie i cenione przez Polaków jako "naród kawalerzystów" były częstokroć malowane brawurowo szybko, co nie zawsze pozwalało na indywidualne rozwiązania. W prezentowanym Weselu góralskim, zwłaszcza partia drugoplanowa ujawnia ową charakterystyczną lekkość "rysunku" pędzlem: nadjeżdżający z dala wóz pełen jest weselników i muzykantów, ujętych w świetnych skrótach bez troski o detale wykończenia.