Wenus, bogini miłości i piękna zaskoczona podczas kąpieli. Wydaje się, że ręką usiłuje osłonić nagość, a głowę odwraca z zawstydzenia.
Kompozycja nawiązuje do antycznych przedstawień Wenus, a prezentowany odlew z brązu, najbardziej zbliżony jest do rzeźby z Muzeów Watykańskich pochodzącej z ok. 200 p.n.e.-100 p.n.e. Wersja ta różni się od innych ułożeniem palców bogini, które są wyciągnięte i nie dotykają jej lewego ramienia. Ten delikatny detal może być interpretowany jako wyraz momentu zatrzymania - chwili pomiędzy ukryciem a odsłonięciem. Jest to przykład rzeźbiarskiej innowacji, która choć subtelna, znacząco wpływa na odbiór dzieła, pozwalając widzowi dostrzec w Wenus postać nie tylko bogini, ale i kobiety.
brąz patynowany
wys. 16 cm z podstawą
inskrypcja: Venus
Wenus, bogini miłości i piękna zaskoczona podczas kąpieli. Wydaje się, że ręką usiłuje osłonić nagość, a głowę odwraca z zawstydzenia.
Kompozycja nawiązuje do antycznych przedstawień Wenus, a prezentowany odlew z brązu, najbardziej zbliżony jest do rzeźby z Muzeów Watykańskich pochodzącej z ok. 200 p.n.e.-100 p.n.e. Wersja ta różni się od innych ułożeniem palców bogini, które są wyciągnięte i nie dotykają jej lewego ramienia. Ten delikatny detal może być interpretowany jako wyraz momentu zatrzymania - chwili pomiędzy ukryciem a odsłonięciem. Jest to przykład rzeźbiarskiej innowacji, która choć subtelna, znacząco wpływa na odbiór dzieła, pozwalając widzowi dostrzec w Wenus postać nie tylko bogini, ale i kobiety.