PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
Léon Indenbaum studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Odessie, a studia kontynuował w Szkole Artystycznej Antonolskiego w Wilnie. Przybył do Paryża w 1911 roku, gdzie osiadł w pracowni Mietschaninoffa w La Ruche. Mieszkał na drugim piętrze, w pobliżu pracowni Chagalla, a następnie przeniósł się do Volovick's. Od 1911 do 1919 roku Indenbaum studiował rzeźbę pod kierunkiem Antoine Bourdelle w Académie de la Grande Chaumière. W 1912 roku trzy jego rzeźby zostały wystawione w Salonie Niezależnych. Pierwszym patronem Indenbauma był projektant mody i kolekcjoner Jacques Doucet, dla którego wyprodukował kilka paneli. Ponadto stworzył rzeźby dla dekoratora Coarda i projektanta mody Paula Poireta. Pracował także dla braci Georgesa i Marcela Bernarda, bankierów i kolekcjonerów. W 1925 roku wystawił dwie rzeźby na Salonie Niezależnych. Podczas II wojny światowej Indenbaum z powodzeniem ukrywał się przed nazistami, ale większość jego dzieł zaginęła lub została zniszczona. Po wyzwoleniu Indenbaum kontynuował pracę, ale pozostał dyskretny. Zmarł w domu swojej córki w Opio w Alpach - Maritimes. Wenus to powracający temat w twórczości Indenbauma. Pochwalając kobiece piękno i innowacyjność w swoich podejściach, stworzył wiele takich rzeźb z różnych mediów, takich jak Rustic Venus, 1925. Autentyczność tej pracy stanowi Jean-Louis Goiran, wnuk artysty.
PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
Léon Indenbaum studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Odessie, a studia kontynuował w Szkole Artystycznej Antonolskiego w Wilnie. Przybył do Paryża w 1911 roku, gdzie osiadł w pracowni Mietschaninoffa w La Ruche. Mieszkał na drugim piętrze, w pobliżu pracowni Chagalla, a następnie przeniósł się do Volovick's. Od 1911 do 1919 roku Indenbaum studiował rzeźbę pod kierunkiem Antoine Bourdelle w Académie de la Grande Chaumière. W 1912 roku trzy jego rzeźby zostały wystawione w Salonie Niezależnych. Pierwszym patronem Indenbauma był projektant mody i kolekcjoner Jacques Doucet, dla którego wyprodukował kilka paneli. Ponadto stworzył rzeźby dla dekoratora Coarda i projektanta mody Paula Poireta. Pracował także dla braci Georgesa i Marcela Bernarda, bankierów i kolekcjonerów. W 1925 roku wystawił dwie rzeźby na Salonie Niezależnych. Podczas II wojny światowej Indenbaum z powodzeniem ukrywał się przed nazistami, ale większość jego dzieł zaginęła lub została zniszczona. Po wyzwoleniu Indenbaum kontynuował pracę, ale pozostał dyskretny. Zmarł w domu swojej córki w Opio w Alpach - Maritimes. Wenus to powracający temat w twórczości Indenbauma. Pochwalając kobiece piękno i innowacyjność w swoich podejściach, stworzył wiele takich rzeźb z różnych mediów, takich jak Rustic Venus, 1925. Autentyczność tej pracy stanowi Jean-Louis Goiran, wnuk artysty.