Piotr Stachiewicz ukończył Politechnikę Lwowską, a następnie (1877-83) studiował malarstwo w kra-kowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. u Jana Matejki. Kształcił się też w Akademii monachijskiej u Oskara Seitza (1883-85). Podróżował do Włoch i Ziemi Świętej. Stale mieszkał w Krakowie, gdzie był wieloletnim prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Malował sceny rodzajowe, portre-ty, m.in. popularne "główki" dziewczęce oraz obrazy o tematyce religijnej, z których najbardziej zna-ny jest cykl Legenda o Matce Boskiej. Tworzył też serie obrazów opartych na motywach literackich. Zajmował się ilustratorstwem wykonując, m.in. ilustracje do Quo vadis? i Trylogii Sienkiewicza oraz Bajek Kraszewskiego.
pastel, papier, 46 x 62,5 cm; sygnowany po lewej: P. STACHIEWICZ.
Na odwrocie napisy odręczne - l.g.: Piotr Stachiewicz | Kraków | "Wenecka koronka"; - l.d.: Własność | Inż. Ignacy i dr Halina | Dąbrowscy, Warszawa. 1922 r.
Pośrodku drukowana nalepka warszawskiego zakładu ramiarskiego Stefana Dytry.
Piotr Stachiewicz ukończył Politechnikę Lwowską, a następnie (1877-83) studiował malarstwo w kra-kowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. u Jana Matejki. Kształcił się też w Akademii monachijskiej u Oskara Seitza (1883-85). Podróżował do Włoch i Ziemi Świętej. Stale mieszkał w Krakowie, gdzie był wieloletnim prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Malował sceny rodzajowe, portre-ty, m.in. popularne "główki" dziewczęce oraz obrazy o tematyce religijnej, z których najbardziej zna-ny jest cykl Legenda o Matce Boskiej. Tworzył też serie obrazów opartych na motywach literackich. Zajmował się ilustratorstwem wykonując, m.in. ilustracje do Quo vadis? i Trylogii Sienkiewicza oraz Bajek Kraszewskiego.