wymiary: 62 x 73 cm,
olej, płótno

sygn. l.d.: Jacek | Malczewski
Na odwrocie, p.g. obraz opisany ręką artysty: Wejście do Willi na Zwierzyńcu | L 137 | Kraków 1914 | Jacek Malczewski
Na fali zainteresowania sztuką Malczewskiego powracała też chęć dowartościowania a nawet wyodrębnienia w jego malarstwie gatunku pejzażowego. Jak słusznie zauważył A. Jakimowicz; Malczewski „pejzaż traktował (w ukończonych obrazach, nie w studiach) prawie zawsze tylko jako tło dla kompozycji figuralnej lub pojedynczych postaci. Takie mu miejsce przeznaczył i należy to uszanować” (cyt. za: A. Jakimowicz, Jacek Malczewski i jego epoka, Warszawa 1970, s. 151). Stosunkowo rzadkie „czyste” pejzaże (większy zespół w MN w Krakowie) artysta tworzył głównie w latach 1900-1914, gdy mieszkał w willi „Pod Matką Boską” na tzw. Półwsi Zwierzynieckiej (obecnie ul. Księcia Józefa 29).
Malownicze położenie tego domu, widok na Wisłę i najbliższe otoczenie – z podwórzem i ogrodem – tak po latach opisał Rafał, syn Jacka: „Z podwórca można było pójść do ogrodu, idąc schodami w górę. /.../ Ogród wznosił się tarasami wyżej i niżej, aż w pewnym momencie rozszerzał się nagle i stawał się prawie płaski. /.../ Ogród – radość, ogród – wieczna pogoda i wiosna. Nabój zapachów wabiących motyle-zmierzchnice, huczące jak odrzutowce. Na małej przestrzeni (dla mnie nieogarnionej) rosły byliny, krzewy, drzewa, co tylko mogło istnieć w zwierzynieckim raju” (cyt. za: R. Malczewski, Wspomnienie o ojcu, [w:] „Kultura”, Paryż 1956, nr 2, s 83-84).
Ten właśnie ogród stał się tłem wielu ważnych symbolicznych kompozycji Jacka Malczewskiego (np. Autoportretu z hiacyntem czy Autoportretu z muzą), ten ogród - urzekający barwnością i bujnością zieleni - widzimy też na prezentowanym obrazie, malowanym w roku 1914 Wejściu do willi na Zwierzyńcu. (porównaj także: nr katalogu 41).
Według opracowania pani Elżbiety Charazińskiej.